Өлең, жыр, ақындар

Досат ақынның Саулық болысқа айтқаны

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 967
Ей, Малбайдың ұлы Саулық-ау,
ұят пен ардан жасқанбай,
кердеңдеп қадам басқандай,
тарландай тарпаң ерлердің
құм етіп оттай жігерін
тағдырына күлді шашқандай
айтшы сен өзің кім едің?
Біз білген атаң Күдері
шала қазақтың бірі еді,
ат артына мінгесіп келген құл еді.
Аз күндік баққа мастанып
басына шықтың халықтың,
туғызып түнек, тамұқ – күн
тексіздігіңді таныттың.
Шалшықта жүзер шортандар
қарағайдың басын жайлады,
асырып қулық – айланы.
Сен тақсыр болған бұл таңда
жалпылдақ жалды жабыны
қосақтап қойдың тұлпарға.
Асқақта, Саулық, асқақта,
қалмағын ертең арманда,
баянсыз мынау жалғанда
билігің, бөрі шеңгелдім,
сенен де көшер бір күні,
ажал атты мергеннің
мүлт жібермейтін мылтығы
нысанаға сені алғанда!
1981



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дастарқан

  • 0
  • 0

Дастарқанға шақыру-ақ мүң екен:
ұшып тұрды тақта отырған зұлымдар,
Жандарында бір кеш жатқан арулары жымыңдар:
кеуделері тырсиып тұр, дәл арадан аумайды,

Толық

Үйім - менің отаным

  • 0
  • 0

Үй – сарай өткізердей хандар күнін
(мұндай жай – біраз жұртқа арман бүгін),
сыңғырап бұлақ үні, Күн әйнектен
төгеді біздің үйге таңнан нұрын.

Толық

Үш қара

  • 0
  • 0

Мен туған үш ауыл бар бұл далада,
тұрады бір-біреуі мың қалаға:
Қарауыл, Қарауылкелді, Қарасазым, -
мен үшін үшеуі де құндақ-ана.

Толық

Қарап көріңіз