Өлең, жыр, ақындар

Мысал

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 928
Тоқ бөрі қойды жылғада
қаһарыменен тұр мытып,
қинамай жанын біржола
жеп те қоймайды қылғытып.
Қой үнсіз қадап жанарын,
тығыла түседі қасқырға.
Ешкі болса егер, даланың
шулатар еді астын да.
Құтылуға да қылмай күш,
саялар әрі сайы жоқ.
Маңырау түгіл бұл байғұс
пысқыруға да жайы жоқ.
Қысылған ірең бетінде,
ойлап тұр (не еткен кең жүрек!).
«Шандырлау еді етім де –
ұят болады-ау енді», - деп.
Ойлайды: «Тақсыр, кеше гөр!
Қозым келсе екен бұл жерге,
екеумізді қоса жесе егер,
жарар едік-ау бір жемге…»
Жаутаң көз қойды жаншып жер
құлқыны – құдық, сұсты жүз.
Мықшиған сайын әлсіздер
мылжалай түсер күштіңіз.
1994



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйел махаббаты

  • 0
  • 0

Әйел деген — шарап деп сен жырлайсың, ақыным,
келіспеймін мұныңа, бұл — мен үшін жат ұғым.
Ә дегеннен шарапқа қанамын деп ойлама,
көз іліп ап, тағы бас жазамын деп ойлама.

Толық

Балықшы — батыр

  • 0
  • 0

Аппақ айдын, ақ айдын,
ақ айдынға қараймын.
Балықшы ағаларымды
батырларға балаймын.

Толық

Футбол

  • 0
  • 0

Айқай-шу біздің көшеде,
шапқылап жүрген балалар.
Доп қумай бала өсе ме,
қара тер бәрі, қарап ал.

Толық

Қарап көріңіз