Өлең, жыр, ақындар

Уақыт ұшып барады

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1380
Уақыт ұшып барады
жапырақтай күздегі күні жеткен.
сырғанайды сұлудың нұры беттен.
Сонда да асықтырасың, өмір, алға –
баянсыз ең не деген, құдыретті ең!
Адам алға қарайды,
ұмтылады ертеңге жаны қалмай,
әлі талай ғұмырдың жазы бардай.
Түк бітірмей жүргендей сезінемін,
жақұт жырлар енді-енді жазылардай.
Келем ұшып мен де алға,
сүріндіріп, құлатып арна, жыра,
сосын байқап қараймын жан-жағыма.
Жараланғыш жанымды тосам тағы
тіршіліктің оғына, шаңдарына.
Жарақат көп жанымда:
жалғыздық та қинайды, қинайды өлең,
мен ешкімнің көгіне сыймай келем.
Тұншықтырған жасымды үнсіз жұтып,
жұдырықтай жүрекке жинай берем.
Жинай берем
жанар таудай түбі бір жану үшін
(жалындауда – менің бар бақ-ырысым):
жас пен жалын жатпайды мәңгі бұғып –
естисіңдер дүмпу мен жарылысын!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат-нұрмен аңсап тым

  • 0
  • 0

Махаббат-нұрмен аңсап тым
арнадың өлмес маған ән.
Екеуміз кешкен бал шақтың
қайталанғанын қаламан.

Толық

Жоғал

  • 0
  • 0

Есік ашты тағы да
шуақты күн,
шашты тағы жаныма
қуат нұрын.

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Үнсіздік даласында,
азап пен тұнған шерге
шаң, тозаң арасында
гүлдейді жырлар сенде.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер