Өлең, жыр, ақындар

Уақыт ұшып барады

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1438
Уақыт ұшып барады
жапырақтай күздегі күні жеткен.
сырғанайды сұлудың нұры беттен.
Сонда да асықтырасың, өмір, алға –
баянсыз ең не деген, құдыретті ең!
Адам алға қарайды,
ұмтылады ертеңге жаны қалмай,
әлі талай ғұмырдың жазы бардай.
Түк бітірмей жүргендей сезінемін,
жақұт жырлар енді-енді жазылардай.
Келем ұшып мен де алға,
сүріндіріп, құлатып арна, жыра,
сосын байқап қараймын жан-жағыма.
Жараланғыш жанымды тосам тағы
тіршіліктің оғына, шаңдарына.
Жарақат көп жанымда:
жалғыздық та қинайды, қинайды өлең,
мен ешкімнің көгіне сыймай келем.
Тұншықтырған жасымды үнсіз жұтып,
жұдырықтай жүрекке жинай берем.
Жинай берем
жанар таудай түбі бір жану үшін
(жалындауда – менің бар бақ-ырысым):
жас пен жалын жатпайды мәңгі бұғып –
естисіңдер дүмпу мен жарылысын!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тегі, менің мойнымда мың қарыз бар

  • 0
  • 0

Тегі, менің мойнымда мың қарыз бар,
соны ойласам, соққандай шыңнан ызғар,
менде құйттай жүрек пен тұлға мұздар.
Соларды өтей алам ба, ертең мені

Толық

Жайсаңдар кетті...

  • 0
  • 0

Өзбекәлі аға дүние салғанда…
Маңдайына біткен халқымның
дара тұлға едің, жан аға.
Сөнгендей көкте алтын Күн,

Толық

Көш

  • 0
  • 0

Келіннің күлкі етеміз ұяңдығын,
қайныға ат қою да – зиянды ұғым.
Үлкеннің жолын кеспеу,
тезек теріп,

Толық

Қарап көріңіз