Өлең, жыр, ақындар

Уақыт ұшып барады

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1357
Уақыт ұшып барады
жапырақтай күздегі күні жеткен.
сырғанайды сұлудың нұры беттен.
Сонда да асықтырасың, өмір, алға –
баянсыз ең не деген, құдыретті ең!
Адам алға қарайды,
ұмтылады ертеңге жаны қалмай,
әлі талай ғұмырдың жазы бардай.
Түк бітірмей жүргендей сезінемін,
жақұт жырлар енді-енді жазылардай.
Келем ұшып мен де алға,
сүріндіріп, құлатып арна, жыра,
сосын байқап қараймын жан-жағыма.
Жараланғыш жанымды тосам тағы
тіршіліктің оғына, шаңдарына.
Жарақат көп жанымда:
жалғыздық та қинайды, қинайды өлең,
мен ешкімнің көгіне сыймай келем.
Тұншықтырған жасымды үнсіз жұтып,
жұдырықтай жүрекке жинай берем.
Жинай берем
жанар таудай түбі бір жану үшін
(жалындауда – менің бар бақ-ырысым):
жас пен жалын жатпайды мәңгі бұғып –
естисіңдер дүмпу мен жарылысын!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Қурай сазы сіңірген дала мұңын,
Жалаң аяқ, жамаулы балалығым!
Сенің үнің аспанға самғаушы еді,
шықпайды енді қарлығып қалада үнім.

Толық

Салт атты

  • 0
  • 0

Аймалап Айдың нұры бар алапты,
бір ғажап сәуле ораған дала, бақты.
Бет алған Бөрілі жақтан бір салт атты
құйғытып Қанжиренмен бара жатты.

Толық

Қыз-ғұмыр

  • 0
  • 0

Ажары жарық нұрдан жаратылған,
жарқылдап жақсылыққа ара тұрған.
Маңдайда жұлдызындай, құндызындай
қыздары-ай қазағымның дара туған!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар