Өлең, жыр, ақындар

Табиғат – дала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 3246
Табиғат – дала
бір сәт
анашым, саған ұсап
күрсінеді, солады,
бұр атады,
тіршілікті жалғайды ана – құрсақ.
Кейде мұңды,
кейде шат өң-іреңі,
қабырғасы,
күрсінсе, сөгілері,
әр құбылыс, әр сәті,
бар болмысы
менің ұлы анам боп көрінеді.
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге

  • 0
  • 0

Басқа ем атақ, беделім жоқ шағымда,
өзгеріппін жуғандай көк сабынға.
Жақсыларым жат болып бара жатыр,
дұшпаныма айналды достарым да.

Толық

Күй-қаршыға

  • 0
  • 0

Бәйгеге қосып ақын алатайын
сапарда Атырауда ем. Жазатайым
бір топ жан келіп жетті Алматыдан –
шетінен «сен тұра тұр, мен атайын».

Толық

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық

  • 0
  • 0

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық,
талпынар күнде сәулелі нұрға ұмсынып.
Тірлікке бейуақ шырылдап келген сәбидей,
қалайды жаны тұрғанын мәңгі күн шығып.

Толық

Қарап көріңіз