Өлең, жыр, ақындар

Табиғат – дала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 2795
Табиғат – дала
бір сәт
анашым, саған ұсап
күрсінеді, солады,
бұр атады,
тіршілікті жалғайды ана – құрсақ.
Кейде мұңды,
кейде шат өң-іреңі,
қабырғасы,
күрсінсе, сөгілері,
әр құбылыс, әр сәті,
бар болмысы
менің ұлы анам боп көрінеді.
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындар

  • 0
  • 0

Қала шеті - саз, мейлің батпаққа бат,
Тұрды акындар үйлерде бұл жердегі.
Көргенде олар бір-бірін асқақ қарап
іштерінен менсінбей жүргендері.

Толық

Өзімен сын

  • 0
  • 0

Кестелеп көкірегімнен шырайлы өлең,
сырласып жүрмеймін бе Күн, Айменен.
Қазақтың бар салмағы маған ғана
түскендей болып неге жылай берем?

Толық

Он екі жыл өткенде

  • 0
  • 0

Айнакөл жатыр бабында,
Баяғы қалпы - көркі күн...
Тоқтаған мынау шағыңда
Неге сен қайта толқыдың?

Толық

Қарап көріңіз