Өлең, жыр, ақындар

Қуыршақ

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1454
(аударма)

Бәз бір қалпы жыласа, қуанса да,
күлген күйі жатады жұбанса да.
Өзгермейді келбеті, мұңаймайды
дүниені түп-түгел су алса да.
Білеріміз: тайғанақ бақыт деген,
ара-тұра мен де оны татып келем.
Бақыт ұстап өтпейді ешкім мәңгі,
тек қуыршақ санаспас уақытпенен.
Кішкене қыз жеткендей қолы Күнге,
ойнағанда құлпырар өңі мүлде;
жалыққанда алады ұрып-соғып,
лақтыра да салады оны күлге.
Қуыршаққа бәрібір, күрсінбейді,
ұрып-соғып иесі жүрсін мейлі.
Қуыршақтай күн кешсе, керемет-ау!
Бірақ адам миына бұл сіңбейді.
***
Өмірде ұмытылады екен бәрі.
Өзіңді біз ұғысқан мекенді әлі
ұмытпай жүрсем де,
уақыт кермегімен
шайылып баратқандай шекер-балы.
Қанша жыл аласұрдым жетім аңдай,
бейнеңді көз алдымнан кетіре алмай.
Ақыры уақыт-батыр жеңді мені:
бейнеңді көз алдымда көмді желі.
Күн кешем енді сені есіме алмай.

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әніңді ме, білмеймін, өзіңді ме...

  • 0
  • 0

Елжіретіп жанымды дірілдеген
сенің әнің сақталды жүрегімде.
Алыстасың, амал не, бүгін менен –
сағынсам да, қайтейін, жүремін де…

Толық

Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі

  • 0
  • 0

Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі,
ендеше, анау қайғы не көзіңдегі?
Саған бейжай тұрған боп қарай қалсам,
жеп қоярдай тұрасың өзің мені?!

Толық

Дауылдар шақырғанда

  • 0
  • 0

Мұндай аппақ қыс болмаған,
бұлт болмаған қауырсындай.
Қаланы көк түс торлаған –
түтін өрлеп дамылсыз, жай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар