Өлең, жыр, ақындар

Жібек бақшаға бармаған күн

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1078
-Көке, тоңып барамын…
-Шыда, қазір жетеміз ғой, қарағым.
-Бүгін үйде қаламын?!
-Бақшасына баруы керек баланың.

… Сыр шертісіп келеді.
Қыстың аппақ желегі
желбіреген басында
дірілдейді терегі.
Аяз деген әзілкеш
қытықтайды денені.
Ертеменен тұрып ап,
қала шылым шегеді.
Машиналар сырғанап,
жолда шаңғы тебеді.
Адам біткен жарысып,
автобусқа мінеді.
Балалары жанында
бұлталаңдап ереді.
Ал қараңыз мынаған:
өтіп жатқан жүз адам
кең көшенің бойында
құлап жатыр бір адам.
"Тұра алмаймын, қарағым…
сынды білем бұғанам…"
Тапты әкесі бір ебін:
сұрамастан "кім едің",
тастай салып Жібегін,
тоқтатты әрең дегенде
таксилердің біреуін.
Түсінікті ар жағы:
әлгі ағаны салғалы
емханаға барғаны,
телефоны жоқ екен,
үйін де іздеп шарлады.
Көкесінің жанында
Жібек жүрді, қалмады.
Бақшаға да бармады.
Көкесінің жұмыстан
жақсы болды қалғаны!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыныштық тілеймін

  • 0
  • 0

Менің мынау шаршап біткен жаныма
Бір тыныштық керек боп тұр тағы да.
Қазір маған керек емес ештеңе,
Тек бес нәрсе сіңіп кеткен қаныма.

Толық

Жолдағы достар

  • 0
  • 0

Келдім мен астанаға
серік қылып көгілдір арманымды,
тамашалап жағада таңғы ағынды.
Қала жатты оранып боз тұманға.

Толық

Қарғыс

  • 0
  • 0

Аңқау, даңғой халқың болсын,
алалыққа баулыр қартың болсын.
Анасын сатқан ұлың болсын,
баласын өлтірген қызың болсын.

Толық

Қарап көріңіз