Өлең, жыр, ақындар

Еске түссе ертегі

  • 01.12.2015
  • 0
  • 0
  • 2975
Сені,жаным, сүйем деуші ем мәңгілік,
Күн батқанда, атқан шақта таң күліп.
Айқайласам қайталайтын атыңды,
Алатауды жарып шығып жаңғырық.
Енді бүгін ғашықтықтан жалығам,
Құлан құсап жеріп жүрген қағынан.
Өкінбеймін...өкінбеймін мен қайта,
Жынды қылған жылдарымды сағынам.
Бірге болу еді бізге басты арман,
Жібіткенсің жүрегімді тас болған.
Еміренген екеумізден ұялып,
Қанша жұлдыз ағып түсті аспаннан.
Жұлынымыз кететіндей жұлынып,
Ағыл-тегіл өксіп, іштей ұлыдық.
Ақ жүзіңді аймалайтын құнығып.
Айдың өзі иығыңа қонақтап,
Содан Тағдыр қойды кенет қырсығып,
Жолымызды бөгей берді тіршілік.
Қалып қойды кінәсі жоқ махаббат,
Қара түннің қойынында тұншығып.
Ей, шырағым, мен де жүргем төс қағып,
Аһ ұрғанмен бақытымнан кеш қалып.
Алматыға бару оңай деймісің,
Ерте... Ерте... Ертегіні еске алып



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматы-ақындар қаласы

  • 0
  • 0

Ешқайсына болмағасын еш құным,
Көше кезіп келем жаяу кешқұрым.
Қасқыр шауып, енесінен айырған,
Қасқа құлын секілденіп кескінім.

Толық

Мархаббат

  • 0
  • 0

Халқым менің, Қособам, қайран ауылым,
Сен деп талай қолыма байрақ алдым.
Атым озса қуанып менен бетер,
Қалып қойсам күйініп қайғы орандың.

Толық

Шоқ-шоқ

  • 0
  • 0

Сабылып келем әлі сағым қуып,
Тамылжып, қашан атар таңым күліп.
Жанашыр қалды ма екен маңайымда,
Жабықсам жұбататын жанымды ұғып.

Толық

Қарап көріңіз