Өлең, жыр, ақындар

Еске түссе ертегі

  • 01.12.2015
  • 0
  • 0
  • 3176
Сені,жаным, сүйем деуші ем мәңгілік,
Күн батқанда, атқан шақта таң күліп.
Айқайласам қайталайтын атыңды,
Алатауды жарып шығып жаңғырық.
Енді бүгін ғашықтықтан жалығам,
Құлан құсап жеріп жүрген қағынан.
Өкінбеймін...өкінбеймін мен қайта,
Жынды қылған жылдарымды сағынам.
Бірге болу еді бізге басты арман,
Жібіткенсің жүрегімді тас болған.
Еміренген екеумізден ұялып,
Қанша жұлдыз ағып түсті аспаннан.
Жұлынымыз кететіндей жұлынып,
Ағыл-тегіл өксіп, іштей ұлыдық.
Ақ жүзіңді аймалайтын құнығып.
Айдың өзі иығыңа қонақтап,
Содан Тағдыр қойды кенет қырсығып,
Жолымызды бөгей берді тіршілік.
Қалып қойды кінәсі жоқ махаббат,
Қара түннің қойынында тұншығып.
Ей, шырағым, мен де жүргем төс қағып,
Аһ ұрғанмен бақытымнан кеш қалып.
Алматыға бару оңай деймісің,
Ерте... Ерте... Ертегіні еске алып



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қияли әңгіме

  • 0
  • 0

Құлай жаздап таудың биік құзынан,
Тайғанақтап тағдырдың көк мұзынан.
Арып-ашып жеткеніңде алыстан,
Болса шіркін жылынатын құжыраң.

Толық

Әпенділік әрекет

  • 0
  • 0

Жынды дейсің, мүмкін жынды шығармын,
Жындандырмай қояды ма мынау мұң.
Кімді, неге сағынамын, білмеймін,
Шыдай-шыдай шегі шықты шыдамның.

Толық

Мінез

  • 0
  • 1

Ұшқым келіп ұшайын деп бұлқынғам,
Құс екенмін қос қанаты қырқылған.
Немкеттілеу жанашырдан не пайда,
Күліп жүріп күл шашатын сыртымнан.

Толық

Қарап көріңіз