Өлең, жыр, ақындар

Түске дейін һәм түстен кейін

  • 28.03.2022
  • 0
  • 0
  • 493
Түске дейін көңілден жыр өндірем,
Қу тірліктің қоламтасын сөндірем.
Көп шайлыққан жүрегімнің тұсынан
Қай күні мен қан шықпаған мөлдір ем?!
Жылағаным күлгеніме қуаттай,
Келе жатыр сүріндірмей, құлатпай.
Шүкірәна, кеберсіген кеудеме
Естігеннен eншi бөлген құлақ бай.
Көз соқырлау, көңіл жіті көреген,
Жырдың неткен таусылмайтын қорегі ем?!
Шүкірәна, шаңырағым шалқайып,
Кеңеймесе, қусырылмас керегем.
Өлеңге мен болған емен борышты,
Тарыққанда ол да маған болысты.
Ұйықтап жатып ғадауаттан қорықсам,
Қорыққанды жақсы түске жорысты.
Түске дейін солайша мен тұтаспын,
Түстен кейін, басын жалмап жұт аштың
Жатқандай-ақ, жаным байыз таппайды,
Көп қылмысқа көңіл көзін жіті аштым.
Адал icтeн ажыратқан қолдарын
Арамзалар ойламайды ол барын.
Ол дегенім — құдай!
Оған шағынсам,
Көз жасымдай бip кесеге толды арым.
Қайдан шықты тонап жегіш жұмыссыз?
Аман-есен жер тұрғанда кім icciз?..
Қорланам мен замандасым болды-ау деп
Қарғыс атқыр, өтіп жатқан күні iзciз.
Адам құсап аяғына көн ілген,
Ар-ұяты көрге жетпей көмілген,
Арамзадан зеріктім-ау!..
Зepiктiм
Түстен кейін тұнжыраған көңілден!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұмытпан

  • 0
  • 0

Ұмытпан фашизмнің мені атқанын,
Жендетке бала өлігін санатқанын;
Мектепке біз оқыған мал қамады,
Өлді ана, құлағымда оны атқан үн.

Толық

Алтыбақан

  • 0
  • 0

Желпі самал, жазғы самал мақпалдай,
Жастық шағым жарық жұлдыз жаққандай.
Қала алмайды алтыбақан, айлы түн
Менің мәңгі жүрегімде сақталмай.

Толық

Қайтсін-ау...

  • 0
  • 0

Асаулық бесті атқа жарасқан
Құрыққа құл болып кермесе.
Оған да тағдыр жоқ қарасқан,
Құлағын жұлғыштай бермесе.

Толық

Қарап көріңіз