Өлең, жыр, ақындар

Сезбейтін-ді жан адам

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 677
Сезбейтін-ді жан адам,
Тұратын-ды терезелер сырласып,
Қарсы үйдегі сұлу қыз бен жан ағам,
Қарасатын ұрласып.
Тасып хаттың бар жасын
Екі араға қатынайтын кемемін.
Жалақысыз еңбек еткен екеуге,
Почтальоны мен едім.
Ат қып мініп қамысты,
Сыр тасимын әдетіммен күндегі.
Екі үйдегі қос махаббат оянып,
Мен арқылы гүлдеді.
Жеңгелі боп тұңғыш мен,
Жаңа есім «шырақ» деген атты алдым.
Өтеу үшін келдім дейді парызын
Сен тасыған хаттардың.
Жеңешемнің әзілін
Көңіліме ұялайтын сыр білдім,
Бұлақ үнді мөлдіреген наз үнін
Жүрегіме тұндырдым.
Жігіттерден жаситын,
Кешегі қыз сылаң қаққан бұрымды,
Менің енді хаттарымды таситын
Дүниеге алып келді бір ұлды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Армансыз бір қыдырдық

  • 0
  • 0

Армансыз бір қыдырдық
Айнала әсем, жол тыныш.
Шөл далада – сұлулық
Шөл далада – қорқыныш.

Толық

Ағыс

  • 0
  • 0

Өзеннің ағысындай өмір ағыс,
Адамның шолатындай көңілі алыс.
Ұяты, көз жанары сөнбесе егер,
Билейді ар-ожданмен, тегі намыс.

Толық

Түнгі он екі соққанын көріп біліп

  • 0
  • 0

Түнгі он екі соққанын көріп біліп,
Кеудемді билеп алды көрікті үміт,
Өмір, саған арнаған өлең жаздым,
Бүгін мен Ертеңімді жолықтырып!

Толық

Қарап көріңіз