Өлең, жыр, ақындар

Сезбейтін-ді жан адам

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 689
Сезбейтін-ді жан адам,
Тұратын-ды терезелер сырласып,
Қарсы үйдегі сұлу қыз бен жан ағам,
Қарасатын ұрласып.
Тасып хаттың бар жасын
Екі араға қатынайтын кемемін.
Жалақысыз еңбек еткен екеуге,
Почтальоны мен едім.
Ат қып мініп қамысты,
Сыр тасимын әдетіммен күндегі.
Екі үйдегі қос махаббат оянып,
Мен арқылы гүлдеді.
Жеңгелі боп тұңғыш мен,
Жаңа есім «шырақ» деген атты алдым.
Өтеу үшін келдім дейді парызын
Сен тасыған хаттардың.
Жеңешемнің әзілін
Көңіліме ұялайтын сыр білдім,
Бұлақ үнді мөлдіреген наз үнін
Жүрегіме тұндырдым.
Жігіттерден жаситын,
Кешегі қыз сылаң қаққан бұрымды,
Менің енді хаттарымды таситын
Дүниеге алып келді бір ұлды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн мен түн

  • 0
  • 0

Қуандық та қайғы алып,
Жаста болдық жайнадық,
Түнмен жолдас болдым мен,
Күнім досқа айналып.

Толық

Көлеңке

  • 0
  • 0

Дені сау ма?.. Әлде өзі масаң ба еді?
Мінезі, мінез емес, қасаң да еді: —
Көзіңше, көз алдыңда көлеңкеңді
Мыжғылап табаныммен басам,— деді.

Толық

Денсаулық қайтып келмейді

  • 0
  • 0

Денсаулық қайтып келмейді,
Ажал айтып келмейді.
Өмірге адам сенсе де,
Өлімге адам сенбейді.

Толық

Қарап көріңіз