Өлең, жыр, ақындар

Жолда тас жатыр!

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 553
Еңсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, о, адам, жолдарыңнан
Қозғамадың сол тасты құлап тұрып.
Иіліп көтермедің қырын қарап,
Болғасын бірің бала, бірің дана.
Тірліктің жолындағы сол бір тасқа,
Екі қабат күйімен сүрінді АНА!
Тасжатпай,
Жол ашылса гүл шағыңда,
Батар ма ең,
Батпас едің мұнша мұңға...
Аңсыз тасқа сүрінген АНА-өмірдің,
Мертікті бір тіршілік құрсағында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойнына желпіп жібек самал — бала

  • 0
  • 0

Мойнына желпіп жібек самал — бала,
Бауырына басып өскен бабам — дала.
Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –
Тамырын бөлек алған Адам ғана!

Толық

Өмірге ғашық болмау мүмкін бе екен?

  • 0
  • 0

Өмірге ғашық болмау мүмкін бе екен?
Бүгін болмас мақсатқа бір күн жетем.
Құрсағыңда жатқан бір перзентіңдей,
Бүйіріңді жер-ана бүлкілдетем.

Толық

Жұмекен

  • 0
  • 0

Бала кезден, бал шақтан жыры ұнаған,
Өзінен оза туған, бұрын Адам.
Әдебиеттің есігін ақын қақты:
«Үп-үлкен дүниенің сырына алаң».

Толық

Қарап көріңіз