Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 925
Жел қармап талдың шашын жұлып қашқан,
Күлкісін табан асты ұмытты аспан.
Халқы үшін ойға шомған кемеңгердей,
Ақ басын Алатаудың бұлт басқан.
Түнерткен терең ой ма, сұсты қатты,
Күркіреп көк аспанды құшты қатты.
Алатау жанарында жасын ойнап,
Кенеттен ғашық сезім ұшқын атты.
Ұшқынсыз жалын оты өшер ме еді,
Қалқыған калың бұлттың көші өрледі.
Күркіреп күңіреніп алды дағы,
Армансыз ағыл-тегіл нөсерледі.
Кем-кемнен бұлт сейіліп тұна берді,
Сол сәтте ару сынды қына белді.
Сәулелі Алатаудың сүйеп басын,
Сұлу күн сылаң қағып шыға келді.
Күніне көз қиығын тастап күліп,
Шыңдары шағылысып қас қақтырып.
Зер салды дүниеге жанарымен,
Тәкаппар заңғар тауым асқақ тұрып.
Ашайын аппақ шыңды — қартқа сырды,
Балам деп айтпас тауға тартпас ұлды.
Тағдырдың сан дауылы соқса-дағы,
Алатау!
Еңкейтпеспіз ақ басыңды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақыт сені жолықтырған кезім көп

  • 0
  • 0

Бақыт сені жолықтырған кезім көп,
Қарсы алдымнан шықтың талай өзің боп.
Бақыт сені қала тұғын танымай,
Өтіп кетер, кейде менің кезім жоқ.

Толық

Дәл осы кез

  • 0
  • 0

Келеді ұлы Жерім жолда солай,
Өмірге бақыт деген қонбас оңай.
Тынымсыз еңбек еткен қаншама адам,
Дәл осы кез жұмыстан қол босамай.

Толық

Шекарашы ағаға

  • 0
  • 0

Бөліп тұрған екі қоғам, екі елін,
Сіз білесіз шекараның ңе екенін.
Сіз білесіз қатысы жоқ бейтарап
Екі араның не екенін?

Толық

Қарап көріңіз