Өлең, жыр, ақындар

Саяжайдағы түн

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 615
Жайнатып жұлдыздарын сылқым аспан,
Ғажайып қара түнім кірпік ашқан.
Тас төбемнен қарайды нұрлы көздер,
Бір үйдің баласындай шұрқырасқан!
Жұлдыздар жұлдыз емес, сан үміт бұл,
Қарайды жұмыр жерге сағынып кіл.
Зергер түннің қолынан қара мақпал
Алма бақ масатыға малынып тұр!
Кербез ай қасын керіп кең маңдайлы,
Паңдана қарап қойып көзді арбайды.
Сәл ғана самал демнің дірілінен,
Үзілген алма-арулар жерге аунайды.
Бір-бірін ала кетіп үзген де бар,
Үзілмеске табылар бізден не амал?
Ұрғылап үй төбесін әрбір алма,
Өмірге жеткізіп тұр күзден хабар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылдан қалаға келген азаматқа сыр

  • 0
  • 0

Ұялап қалса шаһар санаңызда,
Жүрек құрғыр елеңдер далаңызға.
Ауылда—
Алдан шығар аласа үйлер,

Толық

Күнәмді кешір, болса егер

  • 0
  • 0

Күнәмді кешір, болса егер,
Жаратқнн Құдай — сол шебер.
Пендеңнің бірі мен едім,
Азапты мүмкін мол шегер.

Толық

Жаныма жан сырымды жолдас еттім

  • 0
  • 0

Жаныма жан сырымды жолдас еттім,
Темекі у қайғыны жолда шектім.
Үмітпен арманыма жетем деген,
Бойында жігер болмай болмас екпін.

Толық

Қарап көріңіз