Өлең, жыр, ақындар

Айналаға отыра қап өренім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 437
«Айналаға отыра қап өренім,
Жыр оқыдық түніменен» деп едім.
Мырс етті де былай деді бір досым,
«Қараңғы үйде қалай болды өлеңің?»
Тұрса қайтем мына қоғам оянбай,
Моторым жоқ жарық жағып қоярдай.
Жарық дүние жыр емес пе мен үшін
Ал мынаның не дегені, ой, Алла-ай!
Рас, менен оның күйі көп бөлек,
Келмеген ол жоқшылықпен бетпе-бет.
Алла оған берген шығар дүние,
Бірақ маған жыр беріпті төкпелеп.
Түсіп кетсем ой дейтұғын қалыңға,
Жетілік шам түтіндейді жанымда.
Дегенменен тіршілікте, шіркін-ай,
Не жетеді Өлеңдегі жалынға!
Алғашқыда өкпеледім досыма,
Тарықтырған қу тағдырың осы да!
Артынша оның байлығына қол сілтеп,
Келіп кірдім жыраулардың қосына.

1998 жыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкем де болған, шешем де болған мұңдарым

  • 0
  • 0

Әкем де болған, шешем де болған мұңдарым,
Ешкімге сенбей, сендерді ғана тыңдадым.
Иілсем-дағы боранның тұрып өтінде,
Сынбадым,

Толық

Ойға батып отырамын

  • 0
  • 0

Ойға батып отырамын,
Келмесе деп атыма мін.
Бауырымда сусындаған,
Қайда түсер жапырағым?

Толық

Өзің едің көңілдің шам шырағы да

  • 0
  • 0

Өзің едің көңілдің шам шырағы да,
Өзің едің кірпіктің тамшылары да.
Бұл күндері сен маған жоламай жүрсің,
Жан-жүрегім қайғыдан жаншылады ма?

Толық

Қарап көріңіз