Өлең, жыр, ақындар

Ата Жамбыл

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 740
1846—1946

Жамбыл ата, бір ғасыр бұрын менен
Бірге тудың жұлдызды жырыңменен.
Өлеңдерің сырласар ертеңменен,
Өзің болып сөйлейді бүгін де өлең!
Халқыңның жыршысы боп өтіп едің,
Өлеңнен найзағайдың отын өріп,
Он тоғыз, Жиырмасынша ғасырыңа
Бердің сен ғұмырыңды екі бөліп.
Жинадың жүрегіне халықтан жыр,
Сара соқпақ өмірге салып даңғыл.
Атандың ұлы еліңе ұлы жыршы,
Атандың ұлы еліңе алып Жамбыл!
Жамбыл ата бір ғасыр бұрын менен
Бірге тудың жұлдызды жырыңменен.
Жүз жылдан соң мен келдім бұл өмірге,
Ұлы ақын, тыңда жырды бүгін менен!
Тербедің жырға деген жанды құмар,
Көз алдымда шың болып қалды мұнар.
Құлақ сал, Ата Жамбыл, айтарыма,
Менің де жүрегімнің Жамбылы бар!
Өзіңмен тоғысатын тағдыры бар,
Балаңның кеудесінде таң нұры бар.
Келер күнді оятқан қоңыраулы
Менің де жүрегімнің Жамбылы бар!
Түсініп Адам көңілін, жанды ұғатын,
Менің де жыр — мұратым, ән — мұратым.
Табынып бір өзіңе өтем мәңгі,
Бер маған ақ батаңды, Жамбыл ақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ата мекен - аралым

  • 0
  • 0

Анамбысың, әлде сен бабамбысың?
Аспаныңнан көз салған саған құсың.
Жер-ананың көгілдір жанарындай.
Ата мекен, Аралым, аманбысың?

Толық

Теңіз

  • 0
  • 0

Тартылды теңіз тартылды,
Біртіндеп суы сарқылды.
Шағала қойды шаңқылды,
Қаздары қойды қаңқылды.

Толық

«Шөл дала» дейді, «шөл дала»

  • 0
  • 0

«Шөл дала» дейді, «шөл дала»,
Шөл далада тегін адам жүрмейді.
«Шөл дала» дейді, «шөл дала»,
Шөл далада өмір барын білмейді.

Толық

Қарап көріңіз