Өлең, жыр, ақындар

Ата Жамбыл

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 736
1846—1946

Жамбыл ата, бір ғасыр бұрын менен
Бірге тудың жұлдызды жырыңменен.
Өлеңдерің сырласар ертеңменен,
Өзің болып сөйлейді бүгін де өлең!
Халқыңның жыршысы боп өтіп едің,
Өлеңнен найзағайдың отын өріп,
Он тоғыз, Жиырмасынша ғасырыңа
Бердің сен ғұмырыңды екі бөліп.
Жинадың жүрегіне халықтан жыр,
Сара соқпақ өмірге салып даңғыл.
Атандың ұлы еліңе ұлы жыршы,
Атандың ұлы еліңе алып Жамбыл!
Жамбыл ата бір ғасыр бұрын менен
Бірге тудың жұлдызды жырыңменен.
Жүз жылдан соң мен келдім бұл өмірге,
Ұлы ақын, тыңда жырды бүгін менен!
Тербедің жырға деген жанды құмар,
Көз алдымда шың болып қалды мұнар.
Құлақ сал, Ата Жамбыл, айтарыма,
Менің де жүрегімнің Жамбылы бар!
Өзіңмен тоғысатын тағдыры бар,
Балаңның кеудесінде таң нұры бар.
Келер күнді оятқан қоңыраулы
Менің де жүрегімнің Жамбылы бар!
Түсініп Адам көңілін, жанды ұғатын,
Менің де жыр — мұратым, ән — мұратым.
Табынып бір өзіңе өтем мәңгі,
Бер маған ақ батаңды, Жамбыл ақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі сурет

  • 0
  • 0

Екі бірдей суретін көрсетіп:
Мынау кім? — деп,
Ақын аға сұрады;
Өмірінің екі кезін өлшетіп,

Толық

Болғаным үшін мен – Қазақ...

  • 0
  • 0

Өмірге мені жаратқан,
Айналдым осы Қазақтан!
Ұтылмаған бірақ та,
Құтылмаған азаптан!

Толық

Көлеңкемен сырласу

  • 0
  • 0

Қара жердің қойнына енем мен ертең,
Маған лайық жер табады кең өлкем:
Қайда барсам сен қалмайсыңжанымнан,
Келе жатсың бала күннен, көлеңкем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар