Өлең, жыр, ақындар

Жас жүрегіме

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 3286
Жас жүрегім, жанба текке,
Бола берме арманда.
Өрлессең де жерден көкке,
Жай табу жоқ жалғанда.
Арманың көп, біту қайда,
Айта берсең күні - түн.
Тек мен білем, аһ, не пайда,
Менен басқа тыңдар кім.
Жалбарасың, зарланасың,
Есіл өмірің солады.
Жас майысқан ерке көңлің,
Лаулап отқа толады.
От жұтасын, ойланасың,
Тіпті көңілің тынбайды,
Сонда - дағы тағдыр басым,
Құрттай аяу қылмайды.
Жанба текке , солма босқа,
Жас жүрегім, қой енді.
Қайғы - зардың бәрін таста,
Қалғанына той енді...
Тұр қайыспай, оған қарсы,
Көкілегіңді аш, керіл!
Айт шыныңды, қарсы бар,
Бір көрмесе бір көрер.
Қайырымы жоқ, қатты тағдыр,
Сонда сені көрмесе,
Ширатылған шын сөзіңе,
Шын екен деп сенбесе:
«Жауыз, жалған, алдамшы, опқыр,
Кім кірмеген кермеңе.
Мен де соның бірі боппын,
Қош!..» де, қолды серме де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен саған жат қыр баласы

  • 0
  • 0

Мен саған жат қыр баласы,
Қырда тудым, қырда өстім.
Таулы, тасты айналасы,
Көлде жүздім, су кештім.

Толық

Ақын (А.С.Пушкиннен)

  • 0
  • 0

Әзірге әуре емес ақын анық,
Күні кеп қан құрбанның кезек салық.
Жазғанның азабы мен - ақ зарында,
Қыршын жас күн ілгері болған ғарық.

Толық

Қапы қалдым

  • 0
  • 0

Өткен соң қызық дәуір балалықтың,
Өмірге кірді өзгеріс саналып күн.
Ойласам бас қатады, жан ашиды.
Арасын балаық пен саналықтың.

Толық

Қарап көріңіз