Өлең, жыр, ақындар

Шумақтар

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 693
Зерігіп елде жүдедім,
Кетейін қанды қырғынға,
Өзің деп соққан жүрегім
Жоғалар ма екен құрдымға.
Сүйем деп мені әурелеп,
Еске алма есер жалынды;
Қан керек маған, қан керек,
Сөндірсін күйген жанымды.
Мерт болып жатсам майданда,
Күңіренер дейсің кім оған,
Өмірім адыра қалғанға
Қинала қоймас бір адам.
Жас арман өтер баянсыз,
Қарамас тағдыр ырқыма,
Қайғысыз, өсек-аяңсыз
Кетермін қайран ұйқыға.
Сондай бір бей-жай шағымда
Көріне берсең түсімде,
Жаңарып бейнең жадымда
Дерт бола берсе ішімде.
Жан тыныш сонау алыста,
Жататын жайлы бар адам,
Жаныма жастай жабысқан
Жазылмай қойсам жарадан.
Жасаурап көзі бір кезде
Мәз болып саған қарайтын,
Көз түрткі болып елге өзге,
Күлкіңді бақыт санайтын.
Мен сорлың мына қорықпай
Қайғыдан, жұрттан, елім деп,
Аттанар кезде жорыққа
Бір қара маған күлімдеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кремльді кім көрді арай таңында

  • 0
  • 0

Қала үстін тұман жапқан шағында
Ақ патшадай храмдардың жанында
Дәу мұнара жарқ еткенде ерлікпен,
Кремльді кім көрді арай таңында?

Толық

Күзгі күн көзі

  • 0
  • 0

Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Далада жапырақ сарғайды,
Ұшады қалтылдап, мұңданып.
Тек шырша бір күйден аумайды,
Көк жасыл көркінде ырғалып.

Толық

Қарап көріңіз