Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 19.05.2022
  • 0
  • 0
  • 834
Жатырмын Дағыстанның аңғарында,
Кеудемде шықпаған сол жан барында.
Езеді қорғасын ой, жаным жара,
Амалым әлі менің дағдаруда.
Жатырмын жапа-жалғыз құмға батып,
Қоршайды айнала тау мұңға батып.
Күн оның күйдіреді қасқа басын,
Өртенем, түстер көріп мұнда жатып.
Түсіме кірді сонда туған жерім,
Дуылдап талай сауық құрған жерім.
Отырды мен туралы әңгімелеп,
Келіншек, қыз-қырқынды думанды елім.
Бірақ сол көңілді топ арасында,
Отырды қалың ойда дара тұлға.
Кім білсін, қандай өзен ағып жатты,
Елестің сеңгір-сеңгір арасында.
Ол-дағы Дағыстанды көрген болар
Өлікті жатқан таныс көмген болар.
Дақ салып жазылмастай жүрегіне,
Сумаңдап суық қанжар төнген болар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Козлов даласынан көрінетін таулар сипаты

  • 0
  • 0

Пилигрим
Мына мұзды мұнараны,
Салды ма екен бір Алла?
Тақ болар ма бұлттан соққан

Толық

Үзінді

  • 0
  • 0

Жас арудың көкірегін,
тұнжыр көз бен от реңін,
қайдан көрді есер жүрек –
жігіт тұрды есеңгіреп.

Толық

...ға

  • 0
  • 0

Сүйкімді-ақсың тағуға бекерге мін,
Сүю үшін - әркімге көзің де ұнап!
Жарты әлемді бақытты етер де едің,
Бақытты бола алмассың өзің бірақ;

Толық

Қарап көріңіз