Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 682
"Төре жайлау", қауыштым мен сенімен,
Сұлулықтың, апырмай, сен шегі ме ең!?
"Мүсілім сай" бастауы - қарт әженің,
Иіп кеткен ұлына емшегі ме ең?
Мөлдірін-ай, балқайнар, суы мұздай,
Ой қосады ойыңа, шуы бұзбай.
Құрдас құйған бал қымыз, бабындағы,
Табиғаттың сап-сары уызындай.
Махаббатым ерекше жерге менің,
Оймен көрем көп жанның көрмегенін.
Толқи соққан жүректің дүрсілін-ай,
Қуат берген исі ме дермененің!?
Жанын ұқшы ұшпаққа шыққан жанның,
Мен құлымын өзімді ұққандардың.
Қас жауымын еңсесі езілгеннің,
Сезім көзін жұмып ап бұққандардың.
Шыңнан биік шырқаған шыршасын-ай!
Жотасын-ай, жатырған бұлт асырмай!
Сан күлкілі бұлағы — күй атасы,
Даурықпа емес, сес берер, құр тасырлай.
Сезім менен жан-тәнім гүлденесін,
(Жүргендер бар арқалап құр денесін).
Алаң етіп, ақымақ, ойды бұзды,
Анау айғыр білемдеп бірдеңесін.
Тез қанады жайлауда шөл дегенің
Тап-тазамын, мінім жоқ, емге менің.
Көк мұнар боп шалқиды сезім-теңіз,
Капитаны өзімдей жер-кеменің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асау

  • 0
  • 0

Тымағыңды басыңқырап киіп ап,
"Шыбын жанды шүберекке түйіп ап" —
Қарғып мінсең арындаған асауға,
Жігіт аты кетті-ау саған сыйып-ақ!

Толық

Ау, халайық!

  • 0
  • 0

Мендей ұлды қалайша елемедің?
Дұрыс еді дер кезде демегенің.
Өзің үшін тер төккен бір баланың,
Біліп жүрші арам ас жемегенін.

Толық

Обаға қарап ой толғап

  • 0
  • 0

Сар далада cap тап боп күйіп кепкен
Жалғыз оба, бір қыран биіктеткен.
Жалғыз қалсам ойға алып әр немені
Орынсыздау тартамын күйік көптен.

Толық

Қарап көріңіз