Өлең, жыр, ақындар

Қарттық

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 298
Шақырса жұмбақ ғалам мұнарлана,
Аңсапты көкжиекті құмар бала.
"Арман тау" айналды енді төбешікке,
Қажеті азғантай-ақ шыдам ғана.
Ол жалғыз тыңдаушысыз, сыңар тағы,
Ой күйрек, иесіне мұң артады.
Тән жалқы, қайран өмір өте шығып,
Жетуге төбешікке құмартады.
Өмірде алмақ болған қамдап бәрін,
Маржанға орап та еді, сәндеп жарын.
Төбешік сезер ме екен — тірілерде,
Кіруге, бар есікке мандат барын?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естелік

  • 0
  • 0

Бала кез — жалақ ерін, жыртық иін —
Ойласам қызық екен тұрпым кейін.
Еске алдым бірер сөзді ғажап шақтан,
Қойсын деп өткен күнге ұлтым зейін.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Ұйқысыз таңды атырсаң
Жан досыңмен сыр аша.
Тыныштық бермей отырса
Қос сұлу қалған оңаша.

Толық

Сырласым бол

  • 0
  • 0

Сырласым бол, жарандар, сырласым бол,
Дей көрмеңдер, сырласар құрдасым ба ол...
Жас бол, кәрі, бәрі бір, әйел, еркек —
Сырласпақпын, ой кернеп тұрғасын мол.

Толық

Қарап көріңіз