Сақта өзiңдi, сақта сен!
Сақта өзiңдi, сақта сен!
Жасыңды төгер жер iздеп,
берiлме мұңға, берiлме.
Тұратын күтiп сенi iздеп
керексiң мынау өмiрге.
Сақта өзiңдi, сақта сен!
Өмiр бар сенде,
сондықтан
өзiңдi-өзiң көтер де,
iзiңдi жауға аңдытпай
алып шық қауiп-қатерден.
Дүрмекке емес,
сенделiп
жүретiн күнде жүз тойлап,
тiрлiкке керек сендегi
отыз жастағы күш-қайрат.
Тау менен дала, орманның,
жапырақтардың үнiнен,
жабайы өлке, жондардың
қырмызы мың сан гүлiнен,
жүректен, өзек, жанардан,
дәндерден, тұқым, ұрықтан,
аспаннан, жерден жаралған
өлең бар сенде – ұмытпа!
Сақта өзiңдi, сақта сен.
Қорықпа, қайтпа, сескенбе.
(Дегенмен, керек ұққаның).
Жойқын бiр төбелестерде
шық өзiңдi құтқарып.
Қатал бол ендi темiрдей,
өшiп сен кетпе бiр күнi, –
өлiмiң емес өмiрге,
тiрлiгiң керек, тiрлiгiң.
Сақта өзiңдi, сақта сен!
- Үмбетей Жырау
- Жүсіп Баласағұни
- Жүсіп Баласағұни
- Жүсіп Баласағұни
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі