Өлең, жыр, ақындар

Антенна

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 457
Өз бойынан өткiзген тасқын, ағын
экранның алдында қаншама рет,
Қаншама рет күлдiм мен, жас бұладым, –
селтиiп тұрғанда сен бұрышымда
сезiмтал, сергек менiң қос құлағым.
Жасырмайсың жұрттан сен тамшыдай сыр.
Әуелдегi толқында дүрмек болса
әлденеге әуре боп, әбiгер боп
қос құлақты созасың, қайшылайсың.
Жаңалықтың сусындап қайнарынан,
сыр тартасың қаладан, қойлы ауылдан.
Құлағыңды тiгесiң күндiз-түнi
экран мен эфирдiң шуға толы
көгiлдiр жайлауына!
Қамығайық мұңайып, не күлейiк –
экранға қадалып емiнейiк...
Қалт жiбермей қимылын дүниенiң,
тұр антенна үйiмнiң бұрышында
қос құлағы селтиiп, едiрейiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Тұла бойым көл, –
Дауылды күндей
Арсы-күрсі боп
Ышқынам да жатам.

Толық

Ендi қайтпекпiн?

  • 0
  • 0

Мен дәл қазiр
Кұлдық заманы көмген
Көрден шығып кеткен
Өлiкпiн!

Толық

Соғысқа барып қайтқан домбыра

  • 0
  • 0

Елең етер шыққан әр бiр дауысқа,
түскен талай тартыс пенен қағысқа,
бiр үйде мен домбырамен кездестiм
барып қайтқан соғысқа.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар