Өлең, жыр, ақындар

Антенна

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 525
Өз бойынан өткiзген тасқын, ағын
экранның алдында қаншама рет,
Қаншама рет күлдiм мен, жас бұладым, –
селтиiп тұрғанда сен бұрышымда
сезiмтал, сергек менiң қос құлағым.
Жасырмайсың жұрттан сен тамшыдай сыр.
Әуелдегi толқында дүрмек болса
әлденеге әуре боп, әбiгер боп
қос құлақты созасың, қайшылайсың.
Жаңалықтың сусындап қайнарынан,
сыр тартасың қаладан, қойлы ауылдан.
Құлағыңды тiгесiң күндiз-түнi
экран мен эфирдiң шуға толы
көгiлдiр жайлауына!
Қамығайық мұңайып, не күлейiк –
экранға қадалып емiнейiк...
Қалт жiбермей қимылын дүниенiң,
тұр антенна үйiмнiң бұрышында
қос құлағы селтиiп, едiрейiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағаттар

  • 0
  • 0

Қойсам да мейлi бөлшектеп,
минуттар менен секундқа,
бiр күнгi жүрер жолымды, –
қол сағат менi сол сәтте

Толық

Тарих сабағының мұғалімі

  • 0
  • 0

Ауылдық жер.
Шулы апрель көктеп тұр.
Тар бөлмесi
жетi жылдық мектептiң.

Толық

Көктемгі сурет

  • 0
  • 0

Түнімен жауған жаңбырдан
Дүние салбырап,
Басылып қалыпты...
Жердегі шалшықтар —

Толық

Қарап көріңіз