Өлең, жыр, ақындар

Антенна

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 537
Өз бойынан өткiзген тасқын, ағын
экранның алдында қаншама рет,
Қаншама рет күлдiм мен, жас бұладым, –
селтиiп тұрғанда сен бұрышымда
сезiмтал, сергек менiң қос құлағым.
Жасырмайсың жұрттан сен тамшыдай сыр.
Әуелдегi толқында дүрмек болса
әлденеге әуре боп, әбiгер боп
қос құлақты созасың, қайшылайсың.
Жаңалықтың сусындап қайнарынан,
сыр тартасың қаладан, қойлы ауылдан.
Құлағыңды тiгесiң күндiз-түнi
экран мен эфирдiң шуға толы
көгiлдiр жайлауына!
Қамығайық мұңайып, не күлейiк –
экранға қадалып емiнейiк...
Қалт жiбермей қимылын дүниенiң,
тұр антенна үйiмнiң бұрышында
қос құлағы селтиiп, едiрейiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағын естелік

  • 0
  • 0

Сонау бір жастық жылдары
Ашудың уын,
Ызаның суын ішкенде;
Бір қазақты жұдырығыммен

Толық

Тоғышар

  • 0
  • 0

Адам едi,
адам едi кәдiмгi,
айтатұғын әңгiмеңдi, әнiңдi.
Бiрде мұңлы, ендi бiрде көңiлдi

Толық

Халық қаһары

  • 0
  • 0

Қабат-қабат – үстiңе! –
Шойын киiп алсаң да,
Сол шойыннан
Қолыңа

Толық

Қарап көріңіз