Өлең, жыр, ақындар

Киіз үй

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 881
Дүйсенбекке

Орман да емес мекенiң.
Аңғар да емес мекенiң.
Жарлар да емес мекенiң.
Кеңiстiк — сенiң, мекенiң.
Кеңiстiк — сенiң мекенiң.
Үдере көшкен жерiнен
қантөгiс, қатал шақтарда,
мiнезiң сенiң әлi де
ежелгi қыпшақ,
сақтардай.
Арқайын жатқан кезiң жоқ,
тұрасың, әмән,
күтiнiп,
кез келген сәтке әзiр боп
буынып киiз күпiнi.
Бiр жола қоршап қамалмен
қояр ек сенi шарлатпай.
Бiр уыс денең, амал не,
сыймайды аула, шарбаққа.
Сiрә да сәнiң бола ма, —
өлгенiң онда мың жасап! —
шықпасаң жапан далаға
көкжиек қоршап тұрмаса.
Елемей күздiң ызғарын
жатпайсың, iздеп тасаны.
Сел сiлкiсе сызданып,
жел жұлқыса қасарып
тұрасың жапан далада
қалмастан ойпаң, қойнауда, –
шөлдердi кезiп аралап
қонасың жасыл жайлауға!..
Кей кезде ойға батасың,
Құбылып төрт жақ құбылаң,
сағынып жырды жатасың
шомылып Айдың нұрына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алла тағала құдіреті

  • 0
  • 0

Алла тағала
Көзге түртсе көргiсiз
Түттей қараңғы түндерде
Жасалынып жатқан бәлелердi

Толық

Ай тұтылған түнде

  • 0
  • 0

Маңдайынан тер шықты да тастардың,
асқақ басы аласарды асқардың.
Тiршiлiктi түнек етiп қап-қара
жанып тұрған шамы сөндi аспанның.

Толық

Қорлану

  • 0
  • 0

Табанға салды.
Талауға түсiрдi.
Тазы қуған түлкi еттi.
Күлкi еттi.

Толық

Қарап көріңіз