Өлең, жыр, ақындар

Сауал

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 379
Әлдене айтып,
жеңнен тартып жұлқылап,
жол үстiнде бүлiк салып,
шырқырап,
әлi есi жоқ кiп-кiшкентай бiр тентек
көнбей тұрды мамасының ырқына.
Шатақ сап тұр,
бүлiнiп кеп жылаған
жылап тұрып әлдененi сұраған.
Мамасы тұр көндiре алмай ырқына
не болса да бәрiне де шыдаған.
Бұл тентектiң жылағаны жай ма едi?!
Бұл тентектiң сұрағаны ай ма едi?!
Ал мамасы нұсқап тұрып мен жақты:
— Аға сенi алып кетед, қой,— дедi.
«Аға сенi алып кетед»,— дегенде
бiр сiлкiнiс болып өттi денемде.
«Аға сенi алып кетед»,— дегенде
найзағай от жарқ-жұрқ еттi төбемде.
«...алып кетед»
өне бойым қарысып,
санамнан сан ойлар өттi жарысып.
Сол бiр сөзден жылағанын кiлт үзiп
қалды тентек мамасына жабысып.
Кiлт үзiлдi әлдене бiр сынғандай.
Кiлт үзiлдi, сиқыр едi бұл қандай?
Жылағанын қоя койды,
алдында
адам емес, құбыжық бiр тұрғандай.
Уақыттан,
осы өмiрден жаралған
бұл сауалға жауапты мен таба алман:
неге бiздер,
неге бiздер адамды
тумай жатып қорқытамыз адамнан?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ішінде жыланы бар адам

  • 0
  • 0

Қауiп пенен қатер жатқан күшiнде,
зымияндық, сұмдық жатқан iсiнде, –
тойымы жоқ, қойымы жоқ ғұмыры
адам көрдiм жыланы бар iшiнде.

Толық

Дүниенi дүрлiктiрiп жұлқылап

  • 0
  • 0

Дүниенi дүрлiктiрiп жұлқылап,
Қара дауыл соқты дейсiң бұрқырап,
Ұшырардай екпiнiмен тасты да.
Соқты дауыл

Толық

Соншалықты не жаздым?

  • 0
  • 0

Ешкiмнiң
Әруағын аттаған жоқ едiм.
Ешкiмдi –
Атасына тiл тигiзiп! –

Толық

Қарап көріңіз