Өлең, жыр, ақындар

Шоқан

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 779
Ел аузында Шоқан бiртiндеп әсер ететiн удан өлдi деген күдiк-болжам бар.

Болсын мейлi тұманы,
бұл сөзден сен үрiкпе.
Ақиқаттан туады,
кейде болжам, күдiк те!
Өзiңдi өзiң қамайсың,
табамын деп iлiгiн, –
әрiгерек қарайсың,
болса ойыңда күдiгiң...
Мұны бiрақ бiлiп қой,
дейдi бiр ой жанымда:
күдiк аты күдiк қой,
дәлелiң жоқ қолыңда!
Күдiк аты күдiк қой,
болмаған соң дерегiң.
Дейдi сол ой: бiлiп қой –
дәлелiң жоқ, дәлелiң.
Сендiретiн сенi бiр
дәлелiм жоқ,
дегенмен
Шоқан бiрақ бәрi бiр,
удан өлдi дер ем мен.
Сол бiр қатер сапардың
жолын ойлап бүрлiктi ой,
өз халқы үшiн Шоқанның
күйiнгенi шындық қой.
Жүрегiңе батар мұң
жанды жесе бiр ащы ой.
Өз халқы үшiн Шоқанның
жылағаны рас қой.
Шоқан-жалын шарқ ұрып,
бәрiн айтып ақтарған.
Қамын ойлап халқының,
дәл жүректен соққы алған.
Содан мұңға батқан ол
iшiмде деп бар iндет.
Төсек тартып жатқан ол,
запыран у жанын жеп.
Қалай тұрсын құламай...
бәрiнен де суыған.
Шоқан өлген
шыдамай
Қасiреттiң уынан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тазша бала

  • 0
  • 2

Көне алмаған өктемдiкке, жалаға,
көне алмаған қараулыққа, қараға
жатқан қанша тапқырлық пен оттылық
шынашақтай осы Тазша балада.

Толық

Затаевич

  • 0
  • 0

Қарамастан желiне де заманның,
шарлап кезiп тау мен тасын даламның
арып-ашып,
шаршап-талып шалдығып

Толық

Сенi көрсем!

  • 0
  • 0

Сенi көрсем! —
Жан жүрегiмнiң шамдары
Тас атып сындырғандай
Өшетiнi несi;

Толық

Қарап көріңіз