Өлең, жыр, ақындар

Ақындардың жарлары

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 555
Түспестен биiк өреден
аппақ боп тұрар арманы,
төзiмдiсiңдер не деген
ақындардың жарлары.
Ақынға бiткен бақсыңдар
сезiнген демiн әлемнiң.
Өртенiп келе жатсыңдар
отына күйiп өлеңнiң.
Өздерiң аппақ арсыңдар,
өздерiң қара нарсыңдар,
не деген батыл жансыңдар,
не деген батыр жансыңдар.
Қақ жарып кейде жалғанды
қоясыңдар ғой тексерiп, –
қарайтұғын жандарды
мемлекеттер де сескенiп.
Ол деген сойқан, ойран ғой
көнбейтiн сабыр, ақылға.
Шоқ басып отпен ойнау ғой
жар болу деген ақынға.
Жаныңды қанша жаралап
күйiктен қанша зарландың,
өйткенi сендер ғаламат
жарысыңдар ғой жандардың –
өлетiнiн бiлсе де
ел дейтiн, мынау жер дейтiн,
жалаңаяқ жүрсе де
«құдайға» сәлем бермейтiн!
Жар болу деген ақынға –
кетiсу, қайта табысу,
қатерге күнде жақындап,
қауiппен күнде алысу.
Не деген ғаламатсыңдар
сендерге таңмын, ынтықпын,
қасында келе жатсыңдар
оқтаулы тұрған мылтықтың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кісен

  • 0
  • 0

Көрсем оны бiр орнымда тұра алмай,
кетемiн ғой қазiр ендi сынардай...
Музейде ендi жатыр кiсен шынжырлы
екi басты шұбатылған жыландай.

Толық

Қорқыныш

  • 0
  • 0

Жаным жасып,
Көңiлiм қобалжып қалған.
Не нәрседен де
Жасқанатындай.

Толық

Қуғын

  • 0
  • 1

Үстiрт үстi
Күн дегенiң күйiп тұр.
(Ал жүректе күннен өткен күйiк тұр).
Шофер жiгiт қуып бердi құйғытып

Толық

Қарап көріңіз