Өлең, жыр, ақындар

Өрт

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 687
Аяуы жоқ адамдардың тiлiнен
кейде өртенем күнiмен де,
түнiмен.
Күйдiредi,
шыжғырады жүректi
өз жанымнан өзiм сонда түңiлем.
Бойдағы бар тiршiлiктi жұлқылап
жаным тұрар,
жаным тұрар шырқырап.
Алай-дүлей жатыр менiң iшiмде
өрттiң қызыл құйындары бұрқырап.
Тiрлiгiмдi –
түндiгiмдi қысады,
жүректi орап өрттiң қызыл құшағы.
Өсiмдiк боп өсiп-өнген жанымда
сөздер бiткен шоққа айналып ұшады.
Отқа оранар –
менiң шаттық – тойларым.
Отқа оранар –
менiң қайсар айбарым...
Отқа оранар –
лапылдаған, құдай-ай,
қалың ну боп тұнжыраған ойларым.
Шыжғырылып бара жатыр тiрлiгiм.
Сыпырылып бара жатыр түндiгiм.
Жанталасып жатар өрттiң iшiнде
арман, үмiт құтқара алмай бiр-бiрiн.
Отқа оранар –
бақыт құсым тордағы.
Отқа оранар –
бар байлығым қолдағы.
Отқа оранар –
бұтағындай ағаштың
айбақ-сайбақ өлеңдердiң жолдары.
Отқа қақтап сол бiр асқақ сезiмдi
тауысады сабыр менен төзiмдi.
Жанталасып,
аласұрам сол кезде
құтқара алмай өз өртiмнен өзiмдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Немерелерiме

  • 0
  • 0

Құлдыраңдаған
Құлыншақтарым-ай!
Желмен желбiреген
Тұлымшақтарым-ай!

Толық

Сақта өзiңдi, сақта сен!

  • 0
  • 0

Сақта өзiңдi, сақта сен!
Жасыңды төгер жер iздеп,
берiлме мұңға, берiлме.
Тұратын күтiп сенi iздеп

Толық

Салмақ салып қу тағдыр таланыңа

  • 0
  • 0

Салмақ салып қу тағдыр таланыңа
түскен кезде сыны мен сарабына.
Айтар сөздi айтпастан тұншықтырып,
қанша сөздiң қалдық бiз обалына.

Толық

Қарап көріңіз