Өлең, жыр, ақындар

Бозторғай

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 488
Тұла бой, жүйке, тамыр шымырлап тұр,
Құлағым, сана, миым шыңылдап тұр, –
Шошынған жұдырықтай жүрек құсап
Бозторғай дала үстiнде шырылдап тұр!
Қалайша төзе алады шыдам бұған.
Жаныммен қара бәле – лаңды ұғам.
Бозторғай шырылдап тұр –
Ұясына! –
Жақындап келiп қалған шұбар жылан.
Тоймайды шұбар жылан құныққасын!
Жұтпақ ол қанатты құс жұмыртқасын...
Бозторғай шырылдап тұр шыбын жандай
Ғұмырлас.
Тағдырласым,
Рухтасым!
Сол кезде жалған тiрлiк озғандай боп,
Кетедi жан бүлiнiп,
Тозғандай боп...
Дәл сондай қатер күткен,
Қауiп күткен
Тiлiм де шырылдайды бозторғай боп.
Сол сәттен жүйке, тамыр шымырлаған.
Сол сәттен сана, ми да шыңылдаған, –
Дүние естiр ме екен
Тiлiнiң бұл
Дауысын бозторғай боп шырылдаған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкiрекке кеткен кезде дерт толып

  • 0
  • 0

Көкiрекке кеткен кезде дерт толып,
жанам кейде алаулаған өрт болып.
Жанам, жанам, жанам мен,
жүрегiммен, намысыммен, жанармен!

Толық

Қолшатыр астындағы адам және уақыт туралы ой

  • 0
  • 0

Қара жаңбыр.
Қала iшi.
Құйған саулап ағынды-ай!
Қолшатырға қарашы

Толық

Жұт

  • 0
  • 0

Аузы бiтiп қантөгiстi жараның
ендi-ендi ес жиғанда алабым
ашқарақ көз, жезтырнақты жұт келiп
ашқан екен кең далама аранын.

Толық

Қарап көріңіз