Өлең, жыр, ақындар

Көше мүйісіндегі жалғыз ағаш

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 313
Дау-дамайдан адастым
Өзiмше ой кешемiн, –
Дегендей-ақ ағаш тұр
Мүйiсiнде көшенiң.
Жаңбыр құйып,
Ышқынып.
Боран оны сiлкедi;
Жел сұғанақ ысқырып
Тұла бойын тiнтедi.
Жоқшылықты қабыл ап
Еңкiш тартып қайысқан, –
Жапырағы қобырап,
Бұтақтары майысқан.
Абыр-сабыр жол бойы.
Көрiнiс бұл күндегi...
Жұлым-жұлым өн бойы,
Жырым-жырым дiңгегi.
Тұрған ағаш бүгiлiп,
Маған туыс, жақындай, –
Тiршiлiктен түңiлiп
Iшiп кеткен ақындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасіретім

  • 0
  • 0

Қара тасқа –
Маңдайымды! –
Елiмнiң қасiретiн
Айта-айта соқтым.

Толық

Өкініш пойызы

  • 0
  • 0

Мені кейде
Сұм Өкініш пойызы
Өткен күнге — мезгілдің
Перронынан

Толық

Жаны жомарт жан

  • 0
  • 0

Әттең қолыңда жоқ!
Әйтпесе,
Басыңа жақсылық
Үйiп-төгер едi.

Толық

Қарап көріңіз