Өлең, жыр, ақындар

Көше мүйісіндегі жалғыз ағаш

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 326
Дау-дамайдан адастым
Өзiмше ой кешемiн, –
Дегендей-ақ ағаш тұр
Мүйiсiнде көшенiң.
Жаңбыр құйып,
Ышқынып.
Боран оны сiлкедi;
Жел сұғанақ ысқырып
Тұла бойын тiнтедi.
Жоқшылықты қабыл ап
Еңкiш тартып қайысқан, –
Жапырағы қобырап,
Бұтақтары майысқан.
Абыр-сабыр жол бойы.
Көрiнiс бұл күндегi...
Жұлым-жұлым өн бойы,
Жырым-жырым дiңгегi.
Тұрған ағаш бүгiлiп,
Маған туыс, жақындай, –
Тiршiлiктен түңiлiп
Iшiп кеткен ақындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлы борасын

  • 0
  • 0

Ақ түтек борасын
Аспанның астын толтырып
Ышқынып соғып тұр;
Бет қаратпастан

Толық

Ұятын жоғалтқан адам туралы жыр

  • 0
  • 0

Өз басы мен өз жанын
ойлап жүрiп күн-түнi
ұяты мен ожданын
жоғалтты адам бiр күнi.

Толық

Саған

  • 0
  • 0

Күптей ісіндің,
Кемеріңе сыймай
Тасындың.
Иманнан безіп,

Толық

Қарап көріңіз