Өлең, жыр, ақындар

Көше мүйісіндегі жалғыз ағаш

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 420
Дау-дамайдан адастым
Өзiмше ой кешемiн, –
Дегендей-ақ ағаш тұр
Мүйiсiнде көшенiң.
Жаңбыр құйып,
Ышқынып.
Боран оны сiлкедi;
Жел сұғанақ ысқырып
Тұла бойын тiнтедi.
Жоқшылықты қабыл ап
Еңкiш тартып қайысқан, –
Жапырағы қобырап,
Бұтақтары майысқан.
Абыр-сабыр жол бойы.
Көрiнiс бұл күндегi...
Жұлым-жұлым өн бойы,
Жырым-жырым дiңгегi.
Тұрған ағаш бүгiлiп,
Маған туыс, жақындай, –
Тiршiлiктен түңiлiп
Iшiп кеткен ақындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бекболат Тілеуханов

  • 0
  • 0

Қарға бойлы Бекболат!
Түйдек-түйдек құйылған
Екпiнiңе жете алмас
Ұшқан құс пен шапқан ат, –

Толық

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 0
  • 0

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның

Толық

Дүниеге өлең келер кезiнде

  • 0
  • 0

Дүниеге өлең келер кезiнде
құбылыстар шарпысады сезiмде;
дүниеге өлең келер кезiнде
шық тұрады алау күннiң көзiнде;

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар