Өлең, жыр, ақындар

Көше мүйісіндегі жалғыз ағаш

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 316
Дау-дамайдан адастым
Өзiмше ой кешемiн, –
Дегендей-ақ ағаш тұр
Мүйiсiнде көшенiң.
Жаңбыр құйып,
Ышқынып.
Боран оны сiлкедi;
Жел сұғанақ ысқырып
Тұла бойын тiнтедi.
Жоқшылықты қабыл ап
Еңкiш тартып қайысқан, –
Жапырағы қобырап,
Бұтақтары майысқан.
Абыр-сабыр жол бойы.
Көрiнiс бұл күндегi...
Жұлым-жұлым өн бойы,
Жырым-жырым дiңгегi.
Тұрған ағаш бүгiлiп,
Маған туыс, жақындай, –
Тiршiлiктен түңiлiп
Iшiп кеткен ақындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күмән мен күдік

  • 0
  • 0

Бұрын мен
Күмәнға жат едім.
Бұрын мен
Күдікке қас едім.

Толық

Ерте қуарған ағаш

  • 0
  • 0

Соған қарап мен
Сан ойлар торабында
Адастым:
Жапырағы желбіреп

Толық

Дағдарыс суреттері

  • 0
  • 0

Күздің қара желіне
Заманның қара желі қосылып
Дүниені жүндей түтуде,.
(Қатыгез уақыт

Толық

Қарап көріңіз