Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр құдіреті

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 666
Дүние
қап-қара боп түнердi.
Дүлейлi құйын соқты.
Әлдене сұранды...
Әлдене тiлендi...
Айнала түгел
Алау-далау,
Әлем-жәлем,
Ерең-серең болды.
Аласаң биiк,
Биiгiң төмен болды.
Тiршiлiк
Тұншығып құрысты.
Қара нарлардай
Ап-ауыр қара бұлттар
Төмендеп кеп
Теңiзден су iштi.
Көп iштi
Ырғалып...
Қарындары қампиып
Көкке көтерiлдi
Ыңыранып.
Жасындар жалтылдап ойнады.
Қара жаңбырдан
Көлдердiң бетi
Қара қазандай
Сақылдап қайнады.
Тамшыларымен
Тепкiлеп тоқтатты
Есiрген құйынды.
Аспаннан
Әуен,
саз,
өлеңдер құйылды.
Найзағайлар шатырлап
Қайта-қайта жанды –
Қара бұлттардың
Қампайған қарынын
Қайта-қайта жарды.
Құтқа толтырды
Сусырап жатқан жерiмдi.
Бұтқа толтырды –
Құрғақшылықтан! –
Қансырап жатқан елiмдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі тыныштық және махаббат

  • 0
  • 0

Қынға түскен дiрiлiндей қылыштың,
шiреп тартып сыңар iшек дыбысты
сай-саладан, аңғарлардан, өзектен
көлеңке боп көтерiлдi Тыныштық.

Толық

Жыршы

  • 0
  • 0

Мына шер –
менiң-дағы шерiм едi.
Қабырғам қақ айырылып сөгiледi.
Сөз бiткен толқындардай бүктетiлiп,

Толық

Өлара шақ

  • 0
  • 0

Өлара шақ
Менiмен – әлi де –
Алысамын деп тұр.
Дүние,

Толық

Қарап көріңіз