Өлең, жыр, ақындар

Кеше мен бүгін

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 629
Менiң кеше –
Аяғыма! –
Қара тас байлап қойды.
Алшаңдап
Жүре алмадым.
Төбеге шығып
Туымды тiге алмадым.
Менiң кеше –
Аузымды! –
Буып қойды.
Айтарымды айтқызбай
Таспамен тiгiп қойды.
Менiң кеше –
Көзiмдi таңып қойды.
Көрсең –
Көзiңдi жоямын деп
Қасыма табыт қойды.
Менiң кеше –
Қолдарым бұғаулы болды.
Бұлқынсам –
Сұраулы болды.
Соның бәрiн көрдiм.
Соның бәрiне көндiм.
Бүгiн –
Тас алынды.
Бұғау шабылды.
Таспа кесiлдi.
Ауыз шешiлдi.
Бiрақ
Аяғымыз
Бағымызға қарай емес,
Сорымызға қарай
Бастайтыны несi?
Аузымыз
Жақсылықты айтпай
Бәле-жаланы айтып
Қақсайтыны несi?
Көзiмiз –
Өзгенi емес! –
Өзiмiздi аңдып,
Бағып тұрғаны қалай?
Қолымыз
Құшақтаудың орнына
Өзiмiздi жағадан
Алып тұрғаны қалай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көшедегі күзгі ағаштар

  • 0
  • 0

Кешегi салтанаттың тастап бәрiн,
мүлгiп тұр Мамырларым, Тастақтарым...
Тiзiлiп тұра қалған ағаштар-ай,
берместен көшелердiң қос қапталын.

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Саздар iздеп жұлдыз, бұлақ, қайыңнан,
аспандағы құстың даусын қайырған,
төзiмдi илеп,
сезiмiңдi үгетiн

Толық

Меңдеш Салихов

  • 0
  • 0

Меңдеш,
Мен үшін сен
Жұрттан бөлек,
Елден ерек

Толық

Қарап көріңіз