Өлең, жыр, ақындар

Кеше мен бүгін

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 646
Менiң кеше –
Аяғыма! –
Қара тас байлап қойды.
Алшаңдап
Жүре алмадым.
Төбеге шығып
Туымды тiге алмадым.
Менiң кеше –
Аузымды! –
Буып қойды.
Айтарымды айтқызбай
Таспамен тiгiп қойды.
Менiң кеше –
Көзiмдi таңып қойды.
Көрсең –
Көзiңдi жоямын деп
Қасыма табыт қойды.
Менiң кеше –
Қолдарым бұғаулы болды.
Бұлқынсам –
Сұраулы болды.
Соның бәрiн көрдiм.
Соның бәрiне көндiм.
Бүгiн –
Тас алынды.
Бұғау шабылды.
Таспа кесiлдi.
Ауыз шешiлдi.
Бiрақ
Аяғымыз
Бағымызға қарай емес,
Сорымызға қарай
Бастайтыны несi?
Аузымыз
Жақсылықты айтпай
Бәле-жаланы айтып
Қақсайтыны несi?
Көзiмiз –
Өзгенi емес! –
Өзiмiздi аңдып,
Бағып тұрғаны қалай?
Қолымыз
Құшақтаудың орнына
Өзiмiздi жағадан
Алып тұрғаны қалай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қатал сұрақтар

  • 0
  • 0

Көре-көре, апыр-ай, талды ойым да
Мұңы бар ғой өткеннiң өн бойымда...
Мекен етiп жатыр ғой төбелердi
Зираттар мен қорымдар жол бойында.

Толық

Билікке таласу

  • 0
  • 0

Кiл жақсылар билiкке таласуда.
Таласуда, апыр-ай,
адасуда.
Дауыл тұрып жер мен көк арасында

Толық

Ұйқастар

  • 0
  • 0

Ұйқастар iздеп,
ұйқастар iздеп келем мен
тұңғиық түпсiз тереңнен,
теңiзден долы толқынын атқан кемерден,

Толық

Қарап көріңіз