Өлең, жыр, ақындар

Айдаудағы арыстар

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 471
Елiне теңдiк сұраған
Арыстарымның
Мойнына бұғау түсiп,
Аяқ-қолдары
Матап байланды.
Жат ел, жат өлкеге –
Iбiр-сiбiрге, –
Одан да әрiге
Малша айдалды.
Төбедей арыстарым
Бiр уыс болып,
Түймедей түйiлiп қалды.
Тiлерсектерi қанжоса боп –
Көк мұзға!
Қиылып қалды.
Оппа қардан
Омыраулап шыға алмай
Құлап жатты.
Тастардай шашылып
Сұлап жатты.
Арып, ашыды.
Биттеп құрттады.
Зәр iшiп,
Запыран ұрттады.
Азап пен қорлықтың
Бәрiн көрдi.
Сонда да
Ұйықтаса – түсiнде,
Оянса – есiнде
Елiн көрдi.
Елiнiң жерiн көрдi.
Иiлген шөптей болып
Бүгiлiп тұрса да,
Терiлерi
Сүйегiне жабысып,
Жiптей жiңiшке сiңiрлерi –
Үзiлiп кетердей! –
Iлiнiп тұрса да –
Елiн ойлап егiлдi,
Жерiн ойлап сөгiлдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оруларын-ай, соруларын-ай!

  • 0
  • 0

Арбаң-арбаң еткен
Алып өрмекші
Өзінің
Улы сілекейлерімен

Толық

Үлгеру керек бәрiне

  • 0
  • 0

Үлгеру керек бәрiне!
Елiрiп босқа есiңнен танып емiнбей,
көз сүзбей гүлге, көктемге,
көшеге, баққа, аспанға, —

Толық

Алматының ағаштары

  • 0
  • 0

Жел ашылса –
бiр-бiрiмен таласқан,
жел басылса –
бiр-бiрiмен жарасқан –

Толық

Қарап көріңіз