Өлең, жыр, ақындар

Айдаудағы арыстар

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 397
Елiне теңдiк сұраған
Арыстарымның
Мойнына бұғау түсiп,
Аяқ-қолдары
Матап байланды.
Жат ел, жат өлкеге –
Iбiр-сiбiрге, –
Одан да әрiге
Малша айдалды.
Төбедей арыстарым
Бiр уыс болып,
Түймедей түйiлiп қалды.
Тiлерсектерi қанжоса боп –
Көк мұзға!
Қиылып қалды.
Оппа қардан
Омыраулап шыға алмай
Құлап жатты.
Тастардай шашылып
Сұлап жатты.
Арып, ашыды.
Биттеп құрттады.
Зәр iшiп,
Запыран ұрттады.
Азап пен қорлықтың
Бәрiн көрдi.
Сонда да
Ұйықтаса – түсiнде,
Оянса – есiнде
Елiн көрдi.
Елiнiң жерiн көрдi.
Иiлген шөптей болып
Бүгiлiп тұрса да,
Терiлерi
Сүйегiне жабысып,
Жiптей жiңiшке сiңiрлерi –
Үзiлiп кетердей! –
Iлiнiп тұрса да –
Елiн ойлап егiлдi,
Жерiн ойлап сөгiлдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осылай кете берсек...

  • 0
  • 0

Осылай кете берсек —
Жіңішкеміз ұзіліп,
Жуанымыз қылдай болады;
Қызымыз күңдей,

Толық

Қатыгез

  • 0
  • 0

Қарап тұр әлемге –
Көзi қанталап,
Адам бiткендi –
Бұтын бұт,

Толық

Ағаштармен қыдырамын бiрге мен

  • 0
  • 0

Ағаштармен қыдырамын бiрге мен,
қарамастан күндiзге де, түнге де.
Емiн-еркiн сырласатын достардай
ағаштармен қыдырамын бiрге мен.

Толық

Қарап көріңіз