Өлең, жыр, ақындар

Беріктік

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 442
Жұмағали Әбуұлына

Менi, қазақты, –
Жан-жағымнан анталап! –
Құртқысы келдi.
Дүкендегi матадай –
Дар еткiзiп! –
Жыртқысы келдi.
Су шүберектей
Сығып тастағысы келдi.
Шөлдегi құмдай
Үгiп тастағысы келдi.
Бiлемiн:
Жұғымым аз,
Жатқа мұздаймын.
Бiрақ мұз емеспiн!
Жел үңгiп,
Күн кемiрiп,
Жаңбырлар тамшыларымен
Мүжiп жатса да
Құламайтын құздаймын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағаз

  • 0
  • 0

Оңаша бiр жыр құрап
ой iшiнде адастым...
Ақ қағаздан бұрқырап
иiсi аңқиды ағаштың.

Толық

Шағын естелік

  • 0
  • 0

Сонау бір жастық жылдары
Ашудың уын,
Ызаның суын ішкенде;
Бір қазақты жұдырығыммен

Толық

Әбу Сәрсенбаев

  • 0
  • 0

Адамдар да бұлттар сияқты...
Бiрақ сен, Әбу аға!
Бiреулер сияқты
Бауырынан дауыл тұрғызып,

Толық

Қарап көріңіз