Өлең, жыр, ақындар

Алаяқ

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 617
Мұңайып сөйлесең –
Өмiрден тәшпiш көрiп! –
Жүрегiңнен
Қан сорғалап тұрғандай.
Тыңайып сөйлесең –
Тiлiңнен –
Бал сорғалап тұрғандай.
Кiмдi болса да
Алдап аласың.
Арбап аласың.
Жең ұшымен жалғасып
Жалдап аласың.
Күл астындағы судай
Бiлдiрмей бүлдiретiн
Бұзықсың.
Май табанында –
Жасырынып жатқан –
Алмас тырнағы бар
Мысықсың.
Iшiңде! –
Үйдей үлкен
Бәле жатыр.
Сол бәленi мекендеген
Iрiң iшетiн құрт пенен
Қан сорғыш
Кене жатыр.
Кездескен жанға –
Жалтылдап,
Құбылып ойнаған
Қылықтысың.
Бiрақ та
Ұйығанды iрiтетiн
Iрiткiсiң.
Екi адамды жау қылсаң –
Бiлдiрмей мәз болып –
Күпсiп тұрасың.
Қашан көрсем де
Iшiңде – сөнбейтiн! –
Шала жатқандай
Бықсып тұрасың.
Мен сенiмен –
Жан берiп,
Жан алысардай
Жағаластым.
Жеңе алмадым!
Өйткенi сен
Iбiлiспен кiндiктес,
Албастымен аталассың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оранып ап жап-жасыл шарқатына

  • 0
  • 0

Оранып ап жап-жасыл шарқатына
көктем келдi тағы да Алматыма.
Газондар мен бульварлар өрттей ыстық
қызыл, сары гүлдердiң толды отына.

Толық

Музыкалық көне аспап

  • 0
  • 0

Сонау бiр қиыр, жырақтың
жарқ етiп сөнiп жарығы, –
әлi күн онда жылап тұр
он жетiншi ғасырдың

Толық

Біліп келемін

  • 0
  • 0

Ұзақ жол жүрдiм
Арып-ашыдым.
Жадап-жүдедiм.
Жасыдым...

Толық

Қарап көріңіз