Өлең, жыр, ақындар

Опынғанда

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 423
Менi бiр досым
Соқыр тиынға баламай
Сатып кеттi.
Сонысы
Жүрегiме пышақ сұққандай
Батып кеттi.
Тағы бiр досым
Күлдiң үстiне
Шалып құлатты.
Бетiме күйесiн
Жағып құлатты.
Опынып қалдым.
Жұртта қалғандай
Отырып қалдым...
Бiреулер абалап жатты.
Бiреулер табалап жатты.
Iбiлiс, жын бiткен, –
Менi мазақтап! –
Салақтаған тiлдерiмен
Құйрықтарын сабалап
Етектерiн түрiп бара жатты.
Перiлер мен сайтандар
Қара бұлттарды жамылып,
Аспаның астын шулатып, –
Сақылдап! –
Күлiп бара жатты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сынақ полигоны

  • 0
  • 0

Астан-кестен болып iшкi әлемiм,
отыр едiм ойлап тiрлiк өлеңiн
көктен бе әлде,
жерден бе әлде –

Толық

Мазасыз түн

  • 0
  • 0

Түн жарымы.
Ауыл отыр жазықта.
Жер сiлкiнiп,
жел жұлмалап қажытқан

Толық

Махаббатқа естелік

  • 0
  • 0

Әлi есiмде сол көктемнiң сол түнi
нөсер шуы,
найзағайлар жарқылы.
Көз алдымда сол түндi

Толық

Қарап көріңіз