Өлең, жыр, ақындар

Опынғанда

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 461
Менi бiр досым
Соқыр тиынға баламай
Сатып кеттi.
Сонысы
Жүрегiме пышақ сұққандай
Батып кеттi.
Тағы бiр досым
Күлдiң үстiне
Шалып құлатты.
Бетiме күйесiн
Жағып құлатты.
Опынып қалдым.
Жұртта қалғандай
Отырып қалдым...
Бiреулер абалап жатты.
Бiреулер табалап жатты.
Iбiлiс, жын бiткен, –
Менi мазақтап! –
Салақтаған тiлдерiмен
Құйрықтарын сабалап
Етектерiн түрiп бара жатты.
Перiлер мен сайтандар
Қара бұлттарды жамылып,
Аспаның астын шулатып, –
Сақылдап! –
Күлiп бара жатты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара суықта

  • 0
  • 0

Өшiрiп бiр алатындай жан отын
жүдеп-жадап қалған екен дала тым.
Қара суық итередi өңмеңнен
еттен өтiп сүйегiңдi шағатын.

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Ұшып қиял ғарышқа
Әрбiр сөзден от тауып,
Айдалада, алыста
Жүретiн ем шөп шауып.

Толық

Далон асуында

  • 0
  • 0

Қос бүйiрiн қысып қара тастарға,
өрмелеген шатқалдардан асқарға –
алдымызда жол жатыр
арқан-сынды тасталынған аспаннан.

Толық

Қарап көріңіз