Өлең, жыр, ақындар

Шаттанғанда

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 505
Шаттандым!
Шалшықтың өзi
Тұңғиық терең боп кеттi.
Жаңқаңның өзi
Алып бiр
Кемем боп кеттi.
Шалқығаным сонша
Даламның өзi
Тарының қауызындай
Тар болды.
Қара суың
Бал болды.
Менi көрiп тұрған –
(Сүйсiнгеннен) –
Ап-арық адам
Жүн салған қанардай iсiнiп
Толғандай болды.
Үстiме қонған
Қара шыбынның –
Тойынғаны сонша! –
Торғайдай болды.
Үйiмнен
Алапат күшке енiп –
Ұшып шықтым.
Мелдектетiп от құйылған
Көшедегi шамдарды –
Шампан құйылған бокалдардай! –
Түк қалдырмай
Iшiп шықтым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шетелдік алпауыт

  • 0
  • 0

Несiн жасырамыз!
Түңiлiп тұрмыз.
Сонда да алдында
Желдi күнгi ағаштай иiлiп,

Толық

Сурет

  • 0
  • 0

Тау бөктері.
Желпиді
Салқын леп бетімді...
... Жасыл шыршалар

Толық

Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға

  • 0
  • 0

Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға
ақтарылмай кеудеде сыр жатқанда:
еңсенi езiп тұнжырап ертелi-кеш
күзгi түндей ап-ауыр мұң батқанда;

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар