Өлең, жыр, ақындар

Шаттанғанда

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 520
Шаттандым!
Шалшықтың өзi
Тұңғиық терең боп кеттi.
Жаңқаңның өзi
Алып бiр
Кемем боп кеттi.
Шалқығаным сонша
Даламның өзi
Тарының қауызындай
Тар болды.
Қара суың
Бал болды.
Менi көрiп тұрған –
(Сүйсiнгеннен) –
Ап-арық адам
Жүн салған қанардай iсiнiп
Толғандай болды.
Үстiме қонған
Қара шыбынның –
Тойынғаны сонша! –
Торғайдай болды.
Үйiмнен
Алапат күшке енiп –
Ұшып шықтым.
Мелдектетiп от құйылған
Көшедегi шамдарды –
Шампан құйылған бокалдардай! –
Түк қалдырмай
Iшiп шықтым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткеннен жеткен аңыз

  • 0
  • 0

Жоқ кез екен бекiнiс те, қамал да, –
Сонау-сонау өткен, алыс заманда.
бiр тайпа жұрт өмiр сүрiп жатыпты
орман-нулы, көл-құрақты даламда.

Толық

Бояулар құпиясы

  • 0
  • 0

Даңқы әлем шарлаған
Құндылық боп, қымбат боп, –
Ойды, көздi арбаған
Тұр мұнара жұмақ боп.

Толық

Жалғыз ағаш

  • 0
  • 0

Апыр-ау,
Неткен қуат,
Неткен қайрат бұл!
Діңгегі отау үйдей,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар