Өлең, жыр, ақындар

Шаттанғанда

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 540
Шаттандым!
Шалшықтың өзi
Тұңғиық терең боп кеттi.
Жаңқаңның өзi
Алып бiр
Кемем боп кеттi.
Шалқығаным сонша
Даламның өзi
Тарының қауызындай
Тар болды.
Қара суың
Бал болды.
Менi көрiп тұрған –
(Сүйсiнгеннен) –
Ап-арық адам
Жүн салған қанардай iсiнiп
Толғандай болды.
Үстiме қонған
Қара шыбынның –
Тойынғаны сонша! –
Торғайдай болды.
Үйiмнен
Алапат күшке енiп –
Ұшып шықтым.
Мелдектетiп от құйылған
Көшедегi шамдарды –
Шампан құйылған бокалдардай! –
Түк қалдырмай
Iшiп шықтым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Домбыра

  • 0
  • 0

Жатқан кезде түн мен жарық арбасып,
жатқан кезде жұрттың бәрiн дарға асып
қаймықпастан айтқаны үшiн шындықты
көмейiне құйған оның қорғасын.

Толық

Қалтай Мұхамеджан

  • 0
  • 0

Қазақтарға келмесе де түр-түсi,
қазақшаға ағып тұр ғой бұл кiсi...
Осы адамда, осы жанда жатыр ғой
ұлтымыздың ұланғайыр күлкiсi.

Толық

Сымдар

  • 0
  • 0

Бойыңа сырлар бүккенсiң
өзiңде ерен ағын бар.
Иiрiлген болат жiптерсiң
зауыттың ұршықтарында.

Толық

Қарап көріңіз