Өлең, жыр, ақындар

Шаттанғанда

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 443
Шаттандым!
Шалшықтың өзi
Тұңғиық терең боп кеттi.
Жаңқаңның өзi
Алып бiр
Кемем боп кеттi.
Шалқығаным сонша
Даламның өзi
Тарының қауызындай
Тар болды.
Қара суың
Бал болды.
Менi көрiп тұрған –
(Сүйсiнгеннен) –
Ап-арық адам
Жүн салған қанардай iсiнiп
Толғандай болды.
Үстiме қонған
Қара шыбынның –
Тойынғаны сонша! –
Торғайдай болды.
Үйiмнен
Алапат күшке енiп –
Ұшып шықтым.
Мелдектетiп от құйылған
Көшедегi шамдарды –
Шампан құйылған бокалдардай! –
Түк қалдырмай
Iшiп шықтым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азғынның тәбеті

  • 0
  • 0

Адам бiткеннiң
Бұтын бұтарлап,
Қолын қоғадай
Қайырып жедi;

Толық

Қисық ағаштар

  • 0
  • 0

Қисық өскен ағаштар...
Неге оларды жатыр бәрi аластап,
Дендерi сау,
ауруы жоқ құрт түскен

Толық

Неткен ұлы жарасым!

  • 0
  • 0

Неткен ұлы жарасым! –
әлемнен сыр аулаған
мына бала, қарашы,
екеумiзден аумаған!

Толық

Қарап көріңіз