Өлең, жыр, ақындар

Мағыналы-мағынасыз хал

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 363
Мен қазiр
Мелшиген тас сияқты
Күле алмай қалдым.
Ұйықтасам оянатынымды,
Оянсам ұйықтайтынымды
Бiле алмай далмын.
Жалба-жұлба киiнген
Үрей мен қорқыныштар
Менi жағамнан алып
Қараңғыға
Сүйрелеп жатыр.
Жүрегiме
Күдiк-шыбындар –
Өлексеге жиналғандай! –
Үймелеп жатыр.
Апыр-ау,
Сөйлесем
Дауысым шықпайтыны қалай?
Даусым шықса
Сөзiмдi ешкiм
Ұқпайтыны қалай?
... Ал санамда (бұл кезде)
Жүздеген жылдар бойы
Өскен
Рух-ағаштарым
Түбiрiнен шабылып жатты.
Ойларым
Отқа тасталған жыландар сияқты
Шиыршық атып бұлқынып,
Сонан кейiн күптей боп iсiнiп
Тарс етiп
Жарылып жатты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Диқан

  • 0
  • 0

Жер сияқты осы адам.
Күн кептiрiп,
нөсер жауса босаған.
Жүретұғын түрiп балтыр, бiлегiн

Толық

Бір тақырыпқа екі өлең

  • 0
  • 0

Баласынан бас тартқан әйел
Түйiн-сұрақ түйiледi табанда:
Не жетпейдi адамға?
Бәрi де бар,

Толық

Алматы

  • 0
  • 0

Ұлы қалам!
Басыңнан не өтпедi?!
Не көрмедiң?!
Өлмедiң!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер