Өлең, жыр, ақындар

Шүкір!

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 393
Аяғымның астында —
Алып жер.
Кеудемде — теңіз.
Ал басымда —
Будақ- будақ бұлт тұр.
... Сонан соң
Ақырын барып
Маңқиып жатқан
Алатауды сүйдім.
(Ежелден белгілі
Ғұрып бұл.)
Ымырт үйірілді.
Аспан әлемі
Оң жағыма
Айды ілуде.
Аққан жұлдыздар
Мені тесіп өтіп
Құрдымға сіңуде.
Аспанның
Алыс түкпірінен
Бетімді шарпыған
Жалын есті...
Табанымнан
Жерге тараған
Тамыр өсті.
Таң атты.
Айнала тып-тыныш.
Үнсіздіктің өзін
Керемет үнге баладым.
Сонан соң
Басыма киілген
Будақ- будақ бұлтты
Желкеме қарай
Сәл ысырып
Күнге қарадым.
Шүкір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір тақырыпқа екі өлең

  • 0
  • 0

Баласынан бас тартқан әйел
Түйiн-сұрақ түйiледi табанда:
Не жетпейдi адамға?
Бәрi де бар,

Толық

Тіршілік не боп барады?

  • 0
  • 0

Кереметпіз деп
Аузымызды айға білесек те,
Өмірдің иманды болмысы
Алға жүрмеді,

Толық

Іріткі

  • 0
  • 0

Жаза алмаймын ешқашан бүлiктi жыр.
Жаза алмаймын ешқашан қылықты жыр...
Жамбасына алам деп жаулар менен
Iштен шалып күн-түнi iрiткi жүр.

Толық

Қарап көріңіз