Өлең, жыр, ақындар

Шүкір!

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 304
Аяғымның астында —
Алып жер.
Кеудемде — теңіз.
Ал басымда —
Будақ- будақ бұлт тұр.
... Сонан соң
Ақырын барып
Маңқиып жатқан
Алатауды сүйдім.
(Ежелден белгілі
Ғұрып бұл.)
Ымырт үйірілді.
Аспан әлемі
Оң жағыма
Айды ілуде.
Аққан жұлдыздар
Мені тесіп өтіп
Құрдымға сіңуде.
Аспанның
Алыс түкпірінен
Бетімді шарпыған
Жалын есті...
Табанымнан
Жерге тараған
Тамыр өсті.
Таң атты.
Айнала тып-тыныш.
Үнсіздіктің өзін
Керемет үнге баладым.
Сонан соң
Басыма киілген
Будақ- будақ бұлтты
Желкеме қарай
Сәл ысырып
Күнге қарадым.
Шүкір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір төбет туралы жыр

  • 0
  • 0

Төбет едi ол ол арынды –
жотадай боп тұратын, –
арғы тегi,
кәдiмгi,

Толық

Алатау батырға анасының айтқаны

  • 0
  • 0

Ей, балам!
Әкең өлгенде
Ішімде қалып ең.
Күйіктен өртеніп,

Толық

Тақта отырған тұтқын

  • 0
  • 0

Алдап сөйлейсің,
Жаныңды
Жалдап сөйлейсің.
Халқыңды

Толық

Қарап көріңіз