Өлең, жыр, ақындар

Шүкір!

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 471
Аяғымның астында —
Алып жер.
Кеудемде — теңіз.
Ал басымда —
Будақ- будақ бұлт тұр.
... Сонан соң
Ақырын барып
Маңқиып жатқан
Алатауды сүйдім.
(Ежелден белгілі
Ғұрып бұл.)
Ымырт үйірілді.
Аспан әлемі
Оң жағыма
Айды ілуде.
Аққан жұлдыздар
Мені тесіп өтіп
Құрдымға сіңуде.
Аспанның
Алыс түкпірінен
Бетімді шарпыған
Жалын есті...
Табанымнан
Жерге тараған
Тамыр өсті.
Таң атты.
Айнала тып-тыныш.
Үнсіздіктің өзін
Керемет үнге баладым.
Сонан соң
Басыма киілген
Будақ- будақ бұлтты
Желкеме қарай
Сәл ысырып
Күнге қарадым.
Шүкір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiздер үшiн таусылған жоқ әлi күн

  • 0
  • 0

Бiздер үшiн таусылған жоқ әлi күн,
таусылмаса бiтпегенi жарығың.
Өмiр қысқа деп ойлайды –
кiм болсын –

Толық

Өткен күн мен келер күн

  • 0
  • 0

Елімнің
Өткен күндеріне
Көз салсам —
Жою мен қырғын,

Толық

Бұлт

  • 0
  • 0

Ойға батып опынам –
өңiм бе бұл, түсiм бе? –
үнсiз кейде отырам
қара бұлт iшiнде.

Толық

Қарап көріңіз