Астана қысы
- 0
- 0
Түкірген түкірігің
Қара жерге
Мұз боп тұсетін,
Суықтан бетің
Неткен өмір бұл
Бұл не тіршілік:Жүрсем — құлаймын,
Күлсем — жылаймын.
Құдай-ау,
Басым аман,
Бауырым бүтін ғой.
Сонда да... сонда да...
Жаным — от,
Демім — түтін ғой.
Нан сұрап
Жатқан жоқпын ғой
Наным өзімде;
Қансырап
Жатқан жоқпын ғой
Қаным өзімде.
Неге құлаймын,
Неге жылаймын?
Сонда да... сонда да...
Отпенен бғрге
Өшіп кеткім
Келетіні несі;
Бұлтпенен бірге
Көшіп кеткім
Келетіні несі?!
Дүниені
Түсінбейтінім-ай;
Қайғының
Коньяктай ішілмейтінін-ай!
Неткен өмір бұл:
Жүрсем — құлайтыным-ай,
Күлсем — жылайтыным-ай!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі