Өлең, жыр, ақындар

Сансырау

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 446
Бір күні мен
Өмірден безініп
Өзімді өзім
Жерледім.
Бұл өмірді көрдің ғой
Енді сен о дүниені көр дедім.
О, тоба,
Өзімді өзім
Жерлеп тұрып,
Бүршіктеп
Жапырақ жардым...
Сонан соң өзіме--
Топырақ салдым!
Сансырағаным- ай!..—
Мені қоршап тұр
Сан сұрақ бүгін;
Мен қазір
Мына өмірде
Бірде
Жоқ сияқтымын,
Бірде
Бар сияқтымын..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қан тамырларым

  • 0
  • 0

Қан тамырларым — ширатқан кендiр жiптердей
бунайды келiп, шырмайды буып денемдi,
түсердей кесiп мың бөлiп
қаттырақ кысса сәл ендi.

Толық

Шөл

  • 0
  • 0

Шөл бар менде Қызылқұмдай аптаған
өртеп менi ыстығына қақтаған.
Мүмкiн емес өлшеу оның аумағын,
сыйып кетер оған теңiз, тауларың...

Толық

Сақидың тілегі

  • 0
  • 0

Сол бір жан
Маңдай тер,
Табан ақысымен тапқан
Ақшасын —

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар