Өлең, жыр, ақындар

Тебіреніп, толғана

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 441
Тебіреніп, толғана
Түсін бәрін сен, бала.
Сағынышпен күн кешкен,
Ата-бабаң – шөл дала.
Бақыттысың сен деген,
Ештеңе әлі көрмеген.
Еріндері кеберіп,
«Азаттықтан шөлдеген» –
Ата-бабаң – түбірің,
Әкең – сенің тұғырың.
Бақыты үшін ұрпақтың,
Арнап өткен ғұмырын.
Бойын билеп намыстар,
Жауын жеңіп жаныштар.
Бабаң сенің – көк жиек,
Жақындасаң алыстар.
Жемістері күздегі,
Бабалардың біз – демі.
Сайрап жатыр бабамның,
Шөл далада іздері.
Іздер деген немене,
Дала деген кемеде.
Бабалардың көргені –
Немере мен шөбере.
Күй төгетін мөлдіреп,
Домбырада сол тиек.
Жақындасаң жеткізбес,
Келер ұрпақ – көкжиек!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкбөрінің тағдыры

  • 0
  • 0

Көкбөрі бұл жортып жүрген жаһанда,
Бәлкім оның күні бір күн батар ма?
Бәлкім оның күні бір күн атар ма?
Көкбөріміз жортып жүрген жаһанда.

Толық

Мойнына желпіп жібек самал — бала

  • 0
  • 0

Мойнына желпіп жібек самал — бала,
Бауырына басып өскен бабам — дала.
Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –
Тамырын бөлек алған Адам ғана!

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Туған жер топырағы — құмға асыққан,
Арал келсе, сағынып Сырға асыққан.
Сырға келсе, Алатау шыңға асыққан,
Шүкіров Зейнолла атты, Зекең атты

Толық

Қарап көріңіз