Өлең, жыр, ақындар

Сүттен тамған дәм

  • 09.07.2022
  • 0
  • 0
  • 437
Кешегі майдан дауылды
Жылдарда, келіп досқа мен,
Дүрлігіп тұрған айылды
Көрген едім Ошта мен.
Сонда ақ жаулық басында,—
Кәрі ана — қырғыз әйелі,
Ұсынып сүтін, асын да
Жегізген дәмі — бал еді...
Сол ана берген ақ сүттің
Кетпейді дәмі таңдайдан,
Ана мейірін жақсы ұқтым,
Өлең де жаннан тамған дәм...
Есімде Ошта болғанмын,
Ол кез... мылтық асынғам,
Бағы үшін ана, баланың
Майданда жауға ашынғам!
Жеңіспен, майдан біткелі,
Көп жылдар өтті арада;
Осы еді жырдың күткені,
Арналды сол жыр анаға!

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең — сенің құлың емес

  • 0
  • 0

Пысықсынған кей «шыншылға»
Жөн бе, — жырды бұйықтыру?
Қажет дер ем: шын сыншыға —
Өлеңнен де биік тұру!

Толық

Ньюстед аббаттығынан аттанарда

  • 0
  • 0

Ньюстед! Жел сабалап шарбағыңды
Адра қалғандай бір ата мекен,
Солдырып жайнап тұрған гүл басынды,
Баулардың басып үстін жатыр тікен.

Толық

Асықтым

  • 0
  • 0

Тұрғандай-ақ төзе алмай
Жүрегі аңсап ғашықтың,
Жеріме туған, көз алмай,
Сағына бір күн асыппын.

Толық

Қарап көріңіз