Өлең, жыр, ақындар

Көк терек

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1110
(А. Прокофьевтен)

Қара қас, қара көзі жалт-жұлт еткен,
Осы бір көк теректі Галя еккен.
Еккенде бұл ағашты сүйді өзі де,
Өйткені екті жауын жоқ кезінде.
Еккен кезі ызғарлы қар жауған шақ,
Галя қыз жабырқады жаңбырды аңсап.
Кек теректі кенеттен боран ұрды,
Әр бұтағын көк дауыл орап ұрды.
Январьдің, іші еді.
Ертеңгілік,
Ақ қыраумен мұнартып тұрған мүлгіп.
Жерді от жағып жылытты мұз үйілген,
Жүректің де жата қап қызуымен.
Неге десең – аяды ағашты еккен,
– Шыда, терек! –
Деді қыз бар ниетпен.
Галя, Галка ол сынбас, шыдар ұдай,
Сен де асылысың даланың шынарындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек шалқуы

  • 0
  • 0

Үкісін дала тағынып,
Қызғалдақ гүлін шашқанда,
Самалын салқын сағынып,
Сәріде кеудемді ашқанда.

Толық

Афин қызына

  • 0
  • 0

Соқты сағат айрылар,
Афин қызы, ғафу ет!
Бас досыңның жүрегін,
Мені, яки, жаныңа ерт.

Толық

Қысқы селенде

  • 0
  • 0

Қыс өтіп, жаз туғанша,
Іс тыныстап тыңдағы,
Десеңші, бір, той қанша
Болады елде мұндағы?

Толық

Қарап көріңіз