Өлең, жыр, ақындар

Көк терек

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1113
(А. Прокофьевтен)

Қара қас, қара көзі жалт-жұлт еткен,
Осы бір көк теректі Галя еккен.
Еккенде бұл ағашты сүйді өзі де,
Өйткені екті жауын жоқ кезінде.
Еккен кезі ызғарлы қар жауған шақ,
Галя қыз жабырқады жаңбырды аңсап.
Кек теректі кенеттен боран ұрды,
Әр бұтағын көк дауыл орап ұрды.
Январьдің, іші еді.
Ертеңгілік,
Ақ қыраумен мұнартып тұрған мүлгіп.
Жерді от жағып жылытты мұз үйілген,
Жүректің де жата қап қызуымен.
Неге десең – аяды ағашты еккен,
– Шыда, терек! –
Деді қыз бар ниетпен.
Галя, Галка ол сынбас, шыдар ұдай,
Сен де асылысың даланың шынарындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есімде Еділдің көк толқындары

  • 0
  • 0

Сонау кез сәуір шыға Сибирьдегі,
Көктемнің самалын ел сіміргені —
Есімде, Еділдің көк толқындары
Жатты ағып бейне өмірден сыр білгелі.

Толық

Қош бол, теңіз

  • 0
  • 0

Қош бол, енді көргенше,
Көгала толқын кек теңіз!
Қайта оралып келгенше, –
Бізді ұмытып кетпеңіз!

Толық

Қандай ұяң едің, қандай тіл алғыш

  • 0
  • 0

Қандай ұяң едің, қандай алғыш тіл,
Қуанушы ең құлы да оның болуға,
Не болса да оған тіпті бәрі бір,
Жаны салқын, жабырқаңқы ед налуда.

Толық

Қарап көріңіз