Өлең, жыр, ақындар

Кіршігін жұмды да

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 705
Көкпеңбек жиектен сығалап,
Қып-қызыл кірпігін жұмды да,
Күн жерден кешірім сұрап ап,
Жылжыды сәулесін жиды да.
Күн көзі қызарып талған соң,
Батты тез, тау асып ұйықтауға,
Қайтадан туатын болған соң,
Шарасы қайда оның батпауға?!
Күн шықты
Тынымсыз, дамылсыз түнімен
Кемпірдей иірген ұршықты,
Зыр қағып тұрған жер бүйірінен
Таңертең шоқ көзді күн шықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең — сенің құлың емес

  • 0
  • 0

Пысықсынған кей «шыншылға»
Жөн бе, — жырды бұйықтыру?
Қажет дер ем: шын сыншыға —
Өлеңнен де биік тұру!

Толық

Қаңтар

  • 0
  • 0

Қаңтардың айы сұлу, аспан ашық,
Айнадай айналамды ақ қар басып,
Жондарды жарқыратып алыпты орап,
Қойғандай құмшекерді жерге шашып.

Толық

Торғай

  • 0
  • 0

Суық қыстан сұр торғай қымсынбады,
Қарға қадап тұмсығын сусындады,
Жақындап ем, жас терек бұтағына
Пыр-пыр ұшып, қанаты сусылдады.

Толық

Қарап көріңіз