Ақын мен бұлбұл
- 0
- 0
Ойды оятар бұлбұл дейді сайрағыш,
Сонда, ақыннан болған ба ол ойлағыш?
Бұлбұл – гүлдің, ақын – елдің еркесі,
Ақын болсаң, жан толқыта, самғай ұш!
Олар – терек түбінде
Бәйтерек тұр жапырағынСырға дайын тізілтіп ап,
Құстар шырқап жатыр әнін
Сыбызғыдай үзілтіп-ақ.
Мойыл, терек мың құлпырып,
Мөлдіреп бір дала жайнап
Тұрғанына жаны ұмтылып,
Суретші ойы кетті самғап.
Жас суретші сұлулықты, –
Сонша әдемі дүниені
Жасап маған шығу тіпті
Оңай ма, деп именеді?!.
– Әне жерін нәзік сырла,
Мына жерін қалың боя... –
Деп, қарт шебер салып сынға,
Баланы тұр баулап ойға.
Томағасын отыр түре
Түлек бейне құс бегінен,
Тарлан, – сондай шәкіртіне
Әлі үйрете түскені жөн...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Аяла
Ағылшын -
айша
маған ұнады -
Маржан Жұматаева
Бұл өлең адамдарды жақсы болуға шақырады
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі