Жыл құсы

(«Жыл құсы» журналына арнап)

«Жыл құсы» жаңа туды қанат сермеп,
Ұшуға ыңғайланып жоғары өрледі,
Қатпаған қауырсыны жас балапан,
Талпынды алға қарай күші кернеп.
Жазғы таң құшағында сайран салып,
Аспанның аясында самғап гулеп.
Оятып ұйқысынан сахараны,
Ойлайды сергітуге үнмен тербеп.
Сырнайдай ән сызылтпақ үн жіберіп,
Көмекші, көтермекші болса серік.
Пернелі нәзік шектен күй шырқамақ,
Егер бабын тапса жемін беріп,
Ол жемі: қаламгердің тіл үшінде,
Еңбектің күйін шертіп берсе теріп.
Жем шашып, балапанды шырқатуға,
Жас қалам, желпіндірер жырлар төгіп.
Қаламгер, сөз зергері, енді құлшын,
Жем беріп баулып, сүйеу келді шағың!..
Жырламақ тап тілегін, жалшы жырын,
Жаңғыртып алтынданған таң шапағын.
Жан-жағын жырға толы жарық қылмақ,
Ұшқыннан сәуле болып жағып шамын.
Құттықтап жас жүректі оятады,
Сездіртіп тәтті үнімен жаздың таңын.

---