Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 701
(Шетте қапастағы төңкерісшіл тұтқынға арнап)

Күнбатыста көрем бұлттың түнеуін,
Көгінде ай жоқ... қайғылы түн түнегін.
Сол түнекте, қанды жасы кел болып,
Қандай ғана жан жылауда білемін;
Тас қараңғы сұм түрменің ішінде,
Талықсытып қайғы тілген жүрегін.
Темір торлы терезеден қызартып,
Қанды жалау көрсетіп тұр тілегін.
Ол еңбекші ер, тұтқындағы таймаған.
Төңкерістің сұңқарлары сайраған.
Жалын болып, жалпы жалшы таңы үшін,
Жүрек оты жай тасындай қайнаған.
Баста бұғау, қол-аяқта көк кісен,
Шынжыр салып шұбар тестер зорлаған.
Жоқ... күлкі жоқ.
Жоқ бетінде тамшы қан,
Шет капитал зынданында зарлаған...
Жаралы жан, Қайғыланба қапалы,
Арда күшің, темір торды қырқады!
Қара түнде, тұншыққаның қаныңа,
Жаны бірге жалшы тапқа батады.
Әне, ұран, ұш сұңқарлар жас қыран!
Әне, таңның сары алтынды шапағы.
Әне, теңдік туын көкке ел кетерді,
Әне, әне... саған да таң атады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғыс

  • 0
  • 0

Шың шоқысы көкке тиіп,
Аясында ойнап киік,
Қырғыз тауының атасындай
Сұңқар ұя тұрған биік.

Толық

Жиырма алты

  • 0
  • 0

Қасірет тартқан Бакудің мұң жүзінде,
Алыс қарап, күткен үміт көзінде.
Үй жарларын жарақаттап жыртқан оқ,
Мұнда аямай адам басын жұтқан оқ...

Толық

Қыз қалауы

  • 0
  • 0

Тақ қызына ғашық болып сансыз жан,
Тау елінен, Теңіз арғы жағынан
Келді киіп үске жібек асылдан,
Күймелері сары алтынға малынған

Толық

Қарап көріңіз