Өлең, жыр, ақындар

Қу дүние...

  • 11.05.2018
  • 0
  • 0
  • 4295
Жанарыма жасырып мұнар айды,
Өз тағдырым өзіме ұнамайды.
Жетім мына жүректің жарасы ауыр,
Жәутеңдейтін жанар ма сығалайды?!

Адалдығым намысым қалайды ағын,
Білем мендік шұғылаң арай барын.
Елесіңді кемсеңдеп балалығым,
Еске алып өксікпен қарайладым.

Жеткізбейтін қуғаннан жалған арман,
Арбалғаннан шаршадым алданғаннан.
Күтетіндей қуаныш зарлы жүрек,
Таңдап алған шуақты таңнан алдан.

Уақыт жебір, қарасаң қасқыр айды,
Жыл жылжиды берік дер тас шыдайды.
Санадағы жауапсыз сұрақтарға,
Жауап іздеп жанардан жас құлайды.

Алаңдамас мен үшін алаңдарым,
Менің сенген іздейтін адамдарым.
Жалған маған жалт еткен бағын берген,
Қу дүние қас қылған маған бәрін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауызыңды, жарасың, қашан – бағым?!

  • 0
  • 0

Сатып,
Алар ма? – едік, таңдамай гүл,
Жан иесі, таңдауы, әр қалай бұл...
Өзге гүлді, суырып, өзегінен,

Толық

Өмір мен өлім

  • 0
  • 0

Жер үстін осы,
Мекені қылған пақырмын,
Топырақ бастым, топырақ болам ақыр күн.
Көгінде рухым көктей ме, оны кім білсін?!

Толық

Сағынатын кімім бар

  • 0
  • 0

Сағынатын кімім бар енді менің,
Əлімсақтан несібем кем білемін.
Қара басқан жасынан қаралымын,
Емдеу үшін келгенмін ел жүрегін.

Толық

Қарап көріңіз