Өлең, жыр, ақындар

Хатыңды оқығанда

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1254
Жасырарың көп менен жансың, айым.
Жазғаныңнан көргім бар жан шырайын.
Қадаламын хатыңның әр жолына,
қан сонарда із кесер аңшыдайын.

Алтын ба екен сөз мәні, күміс пе екен?
Ауа райын жазғаның дұрыс па екен? Бірер
сөзің қалыпты шимайланып,

«бір қу түлкі тығылған жыныс» па екен? Ал,
мына бір сөздердің үзік екен,

көп нүктелер соңынан...
Қызық екен!!

Қырсыққанда әдейі қыр көрсетіп,

«қырғауылдың қалдырған ізі» ме екен?!
Саған, жаным, жұмбақтау ұнай ма екен?
Қыздар әлде осылай сынай ма екен? Желке
қасып отырған жетесізбін, жетпегені маған
бір «құмай» ма екен? Жоқ!

Сезімің сезімімнен озған екен, жүйрік
қалам жүректен жазған екен! Мені тағы
алысқа далақтатар –

«Жауап күтем!» деген бір Сөз ғана екен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі күзет

  • 0
  • 0

Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.

Толық

Мұңға айналып кететін міні ұдайы

  • 0
  • 0

Мұңға айналып кететін міні ұдайы –
тағдыр шығар?..
Не берсін қыңыраю.
Жұртқа – бәрібір, дүние өз орнында:

Толық

Мен өзімді іштегі шермен езем

  • 0
  • 0

Мен өзімді іштегі шермен езем.
Ой-арманы жоқ адам, ол да – бәрібір –
орманынан айырылып өлген өзен!
Талай төніп санама мұнар-сұрақ,

Толық

Қарап көріңіз