Өлең, жыр, ақындар

Хатыңды оқығанда

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1211
Жасырарың көп менен жансың, айым.
Жазғаныңнан көргім бар жан шырайын.
Қадаламын хатыңның әр жолына,
қан сонарда із кесер аңшыдайын.

Алтын ба екен сөз мәні, күміс пе екен?
Ауа райын жазғаның дұрыс па екен? Бірер
сөзің қалыпты шимайланып,

«бір қу түлкі тығылған жыныс» па екен? Ал,
мына бір сөздердің үзік екен,

көп нүктелер соңынан...
Қызық екен!!

Қырсыққанда әдейі қыр көрсетіп,

«қырғауылдың қалдырған ізі» ме екен?!
Саған, жаным, жұмбақтау ұнай ма екен?
Қыздар әлде осылай сынай ма екен? Желке
қасып отырған жетесізбін, жетпегені маған
бір «құмай» ма екен? Жоқ!

Сезімің сезімімнен озған екен, жүйрік
қалам жүректен жазған екен! Мені тағы
алысқа далақтатар –

«Жауап күтем!» деген бір Сөз ғана екен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қойшы

  • 0
  • 0

Кеулемей ме жегідей жанды шүбә?
Өз тірлігі өзіне мәнді шығар:
өмір-бақи келеді мал соңында.
Қаланы бір, оллаһи, көргісі бар!

Толық

Айбүбі немереме

  • 0
  • 0

Бұл Атаң, өскен адам Түз көшінде,
Еліне бақ пен дәулет іздесін тек.
Көтерем Көкке сені,
Жан-Дүниеңе

Толық

Ажал даласындағы тірі тас

  • 0
  • 0

Сөз сүйегін өлшеме, мұңды өлшегін,
Ой – көп, қобыз-ділімнің түртер ішегін.
Сары Дала дөңбекшіп Күн астында,
сайтан-сағым сорады бұлт емшегін.

Толық

Қарап көріңіз