Өлең, жыр, ақындар

Шағантайым, тәңірім

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1058
Шағантайым, тәңірім,
Қасың сенің – қайқы қылыш!..
Қалқан – дәтім жамылып қалдым
аман...

Енді, маған...
ерініңнің отына
жанбау үшін, Тән
Дауысын

мұздай Ойға матырам.


Қонып қалмақ Өлөң едім қос анардың түбіне.

«Өлер бала» Өлөңде де одан әрі жүгірер!..

Сен де қусың, бұрымыңмен арбауыңды қоймадың.
Мендегі өзек – сыбызғы ғой,

сыбызғымды ойнадым...

Құдіреті – көзің екен – тұңғиыққа тартудың:

«тұншықтым» да... батып кеттім!
Үйренсемші «малтуды»...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыбырлар...

  • 0
  • 0

Шаттанғандай, ұқпаймын, торыққандай,
шатасамын, Сен қарсы жолыққанда-ай!
Өңшең сыбыр өлтірді Өлөңімді.
О сен әлі білмейсің, халық қандай!..

Толық

Ертегі

  • 0
  • 0

Қара Аспанның Өң мен Түсі түйіскен
Шұғыласында
Періштелер сүйіскен.
Тіршілікті жарататын (тыныстан!)

Толық

Мерей

  • 0
  • 0

Ауылым, болушы еді күнде боран...
Өзгеріп кетті қазір мүлде балаң.
Қаздардың қаңқылынан қаймақ жалап,
Түнде сәл Ай сәулесін тыңдап алам.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар