Өлең, жыр, ақындар

Шағантайым, тәңірім

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 969
Шағантайым, тәңірім,
Қасың сенің – қайқы қылыш!..
Қалқан – дәтім жамылып қалдым
аман...

Енді, маған...
ерініңнің отына
жанбау үшін, Тән
Дауысын

мұздай Ойға матырам.


Қонып қалмақ Өлөң едім қос анардың түбіне.

«Өлер бала» Өлөңде де одан әрі жүгірер!..

Сен де қусың, бұрымыңмен арбауыңды қоймадың.
Мендегі өзек – сыбызғы ғой,

сыбызғымды ойнадым...

Құдіреті – көзің екен – тұңғиыққа тартудың:

«тұншықтым» да... батып кеттім!
Үйренсемші «малтуды»...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!

  • 0
  • 0

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!..»...
Ойлай берем: «сол ғана – нақ сыңарым...»...
Көмекейім көзеден «қақшып алып»,
жатыр едім біруақ өксіп алып...

Толық

Біздің қоғам

  • 0
  • 1

Бізде, бас бар, ауыз бар, көтен бар...
Тіпті, қан да бар.
Бірақ, Жан жоқ.
Бізде сот бар, прокурор бар, полиция бар...

Толық

Жекеқоңыр

  • 0
  • 0

Қайта-қайта маңырап, қоңыр қозым,
суландыра бердің-ау көңіл көзін.
Қозысы едім мен де бір қоңырлықтың…
Көп өксіктен көкірек сөгілгесін…

Толық

Қарап көріңіз