Өлең, жыр, ақындар

Шағантайым, тәңірім

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1030
Шағантайым, тәңірім,
Қасың сенің – қайқы қылыш!..
Қалқан – дәтім жамылып қалдым
аман...

Енді, маған...
ерініңнің отына
жанбау үшін, Тән
Дауысын

мұздай Ойға матырам.


Қонып қалмақ Өлөң едім қос анардың түбіне.

«Өлер бала» Өлөңде де одан әрі жүгірер!..

Сен де қусың, бұрымыңмен арбауыңды қоймадың.
Мендегі өзек – сыбызғы ғой,

сыбызғымды ойнадым...

Құдіреті – көзің екен – тұңғиыққа тартудың:

«тұншықтым» да... батып кеттім!
Үйренсемші «малтуды»...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыбырлар...

  • 0
  • 0

Шаттанғандай, ұқпаймын, торыққандай,
шатасамын, Сен қарсы жолыққанда-ай!
Өңшең сыбыр өлтірді Өлөңімді.
О сен әлі білмейсің, халық қандай!..

Толық

Түз тағысы

  • 0
  • 0

Ауылдың тіршілігін бақылаңыз,
әр күні – шешен-ертек, ақын-аңыз...
Ащы-ащы шай ішіп кешкілікте,
тәтті-тәтті Ой ойлап отырамыз.

Толық

Мұхит-мұңымның ұлулары

  • 0
  • 0

Төрт түлігі қоңданған күйістеніп
ел байлығын елеуге тиісті ері.
Арқарлар жоқ, тұяғын тұман жуған.
Бар қалғаны – шаңырақ-мүйіздері.

Толық

Қарап көріңіз