Өлең, жыр, ақындар

Әке

Тауың биік, тұлғаң асқар мен үшін,
Біз деп дағы аямаған бар күшін.
Ұл-қызыңның болашағын ойладың,
Еңбек еттің, тәлім бердің, тер төктің.

Әке сенің пейілің кең, ақжүрек,
Өзің барда жадырайды көңіл тек.
Бар жақсылық жиылсын деп жаныңа,
Тілеуіңді тілеп жүр ғой бұл тентек.

Сенің арқаң осы өмірге қосылдым,
Әке рақмет, ел қатарлы өсірдің.
Мейіріңді сая қылып жүргенде,
Маған қарай бақыт құсын ұшырдың.

Жүресің-ау, уақытпенен дамылсыз,
Қалайсыз-ау, бір тізумен мың кірпіш.
Деп айтасыз тоса қалсам құлақты:
- Ұлым менің, адалыңнан асыңды іш!!!

Бұл дүниеде ең бақытты кім десе,
Мүдірместен жауап беріп "Мен"-дер ем.
Себебі сол мынау жарық дүниеде,
Жанға демеу беріп жүрген бар әкем.

Мақтанамын, еңбек сүйер әкем бар,
"Әке саған болсыншы"- деп Алла жар!!
Өзің барда, еңсеремін талайды,
Мейлі-қырат, мейлі-таулар, мейлі-жар.

Автор: Еркебұлан Серімханұлы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз